O heelu lɛfɛ landaa le vanaa-mangalaa-isɔaa co nɛɛ levil-la, o hɔŋ hùíyé le nda veeloo nɛɛ nda co o lɛŋnden mɛɛlulan-nda. Tofa vɔ nda hunɔɔ cɔ́-cɔ́, a nɛiyo fééndà-fééndà.
Vana nɔla loeon co o halataala-on cɔm te, vana nɔla vɛlɛ sióóŋun co o mɛmma ihɛllan kɔngɔ-on cɔm te. Kani n co bɔɔ sɛ́lɛ́. Lende ya kuinin cuavaa-imamaa David-a a cuavaa-imamaa Levii-a ni, vanaa-solia-lasálàà niaa pɛɛn.
Mí Kɔl Hala-o a lanɔɔ Saa téndóó va dimio aa: «Hun!». Vana tuei pɛ ndu bɛɛ veelu aa: «Hun!». Vana kolɔɔ bii pɛ, o hun. Vana yeema pɛ, o hun kɔndu mɛmma yooman, o co a vɔngu le.
Mɛlɛka dimi aa: «Le niaa yɛ niko, le kpema ya yii a niaa a koovan-ndo, i co vanaa niaa co o biyɔɔ nin-nda baŋa, mì soli nda o soon mɛmma co lɛ lenin too nin.
A toɲa, vanaa sɔla malɔɔ-a muungunin, a muungunin Siɔn a kponyoo a kɔlkɛndɔɔ. Kɔlkɛndɛ fɛɛn-fɛɛndo vanin nda coo, ɲaaloo a ɲɛ hɛnanndo hunnin sumialii nda. Kɔl tambɛiyo a somisominndan la kɔanin nda polon.
O kon kɔɔli, mí tofa, mí ca sɛ́lɛ́ bɛndu vanaa nɔla cɔm too, fulaa o lɛŋnde kpow nin, o polan kpow nin, o vannda súúlan kpow nin a o vanaa-mangalaa-isɔɔa súúlan kpow nin. A va isisi o kpɛŋɛ lemasaa hɔl-ndɔ a Saa téndóó laci, domala bɛndula humbulan la va nda lekɔɔ, mí siɔ̀ɔ́lan la va nda o laba.
Lelan la faŋan Babilɔn mì la kɔɛnnun! La ɲaanun mì la faŋan Kaldea tɛɛn! La yonda sɔɛi he a kɔlkɛndɔɔ, la sɛŋi yoongoo ho! La cɔm vannda a ndi o kɔɔ háá nɛɛ lɛŋnden le mɛɛlu-a, la dimi aa Mɛlɛka baŋa cuavaa vana ndɔ baala Yakɔb-a!
Mí Mɛlɛka dimi aa: «A toɲa, i mɔɔsiaanin niaa kpow, niaa cuavaa Yakɔb-a pɛɛn. I mɔɔsiaanin niaa nɛɛ pilɛ, niaa Israɛlaa tɔ̀a lonin yoomu-a pɛɛn. I mɔɔsiaanin niaa o hèéo nin maa n'saa, maa cɔlua nda mal o bil puiyaa nin-nda, mì la siŋnun vɛlɛ sɛ́lɛ́ bɛndoo sɔkɔ-sɔkɔ.