12 La muungun, cuavaa nia! I yuuva nin taw le calle vɛlɛ o nɔ celen. Ndóò va bɛɛ maa yáà nɔ vɔ yoomuma ya velu cua, mì luɛi cɔɛllɛn cɛi vanapɔnɔ nin, mì cua folio paalen nden hau,
Mɛɛ Abraham tuei sɔɛi ken, mó baŋ vɛlɛ vulan, mó tundu hɔlla lɛŋ, mó mam ciki-ciki. Mó dimi o kɔl ndɔɔ nin aa: «Vanapɔnɔ yuuvɛi cii nin vɔsilan kɛmɛ-o nɔla pá mo velu hɔ́ɔ́? Yee Sara cii nin hoo vɔsilan belaŋɔmahiɔɔlu-o nɔla vɛlɛ mò cua folio, mo velu hɔ́ɔ́?»
Le diola vanalanɔ pɔnɔ ndɔ vi-o sɛvaa o diola vanlaandua piaandaa vi-a coo, mɛɛ mò nɔ vɔsilan kandɔɔ belaŋɔmpum. Handɔɔ o kon coo, mò va vana kei vanapɔnɔɔ ndu pilɛ o ba o nɔu-vo,
O kon mí Yuda dimul Tamar aa: «Le tùú pɔnɔ nɔm vi-o, kɔ pɔɔ mà kɔ cal fuɲa nɔm o bɛngu coo háá mì Sela sul le lanɔɔ cuaa.» Kani nuaa ndu Yuda o va dimio o kɔl ndɔɔ nin ni aa: «O bɛnda lɛ mi hoo ndu vi vɛlɛ maa bɛndaa ndɔa le.» O kon, mí Tamar muungu o fuɲa ndɔ lo, mó kɔ va lon.
Mí Noemi dimi aa: «La muungun o laniaa lo, cuavaa nia. Le kɔlɔ yɛɛ nɛ niaa co yɛ vɛlɛ hunɔɔ ya kɔɔli? I nɔla lɛnin hɔ́aa celen violɔɔ mì la cal nda o ba o lanɔ nin te.
mò va maa hɔ́aa kan niaa calnin cum mà fula lenin, mì la kɛɛ le calle o nɔla celen ni baa? Kɛì-kɛì bɛɛ! Mbɔ̀ la tiw lɛ ken ba le cuavaa nia. Ya mɔnɛi hiow luɛyɔɔ a niaa, kani ya-ya, ya Mɛlɛka dɔw yɛɛvɛ ni. Lelan, la muungun.»