Ɛ̀ɛ̀ nduyɛ, le ken kpeekpei dɛnnda palaala kelun le ndu lan la toalnin ndu coo o lepilɔɔ o paalen ten pilɛ bɛngu ni: nàà piɔmndo, biisilan a yima fofolan, o kon mò ŋɔɛ o yinnden nin. Kani vana kpaayaa Mɛlɛka Hala kelu ndu iyama-o co ni.»
Má va loolio dɔwnɔnndo o lebol, má va caŋndo a mɔnɛi biyɔɔ a deŋio aa: «Kpòkóó! Dɛnɛ palaa co hoo ni dɛ! Kobi bɛndu ke hoo vanaa ladɛ̀ndɛ̀a va baalaa o mɛmma ihɛllan coo-a kpow tɔnɔɔ a bolofaa ndɔɔ-o cuu itambu o telen bingi-bingio bɛngu!»
haliko mi la de visin masaa, visin simlacia vanaa cɔwva, visin vanaa kpaayaa, visin soa a visin vanaa co o soa coo-a, visin vannda kpow, vanaa co o ba ndaa coo-a a cɛa, cuaambɔa a kaasonnda.»
Mí mɛlɛkanɔ ŋɔmpumndɔɔ cuiŋi ɲɛ va o taala kólaa ndɔɔ nin-ndo o pee bɛndoo Efrate. Mí mɛnndan ma vela le masaa co fulaa a ba paalen le can-ndo-a nɛiyo toosiallo.
Visi diinndɔ ya ce-o, ndóò velan a kɔ́lɔ́vúloo. O va maa ɲɛ kandu le cɔnɔn isisi. Kpɛndɔn va ndu o sondo mún yáá, n va o ciŋun ndɔn tɛɛn. Má dimul ndu aa: ‹Cɔn ma de vision taw!›
O kon kɔɔli, mí tɔɔmasele celen cɔmnun vɛlɛ o halataala: tambálakáà, o siaŋaa maa leyin, ndóò nɔ bolle ndii ŋɔmmɛw a leelan tɔ́ a mɔsilta lemasalan tan ŋɔmmɛw o lebol oo lebol coo.