Mí Etiɛn hiaw laci a sɔɛi, mó dimul nda aa: ‹Niaa vanaa bolii kalaa ha, niaa dii haa toma o kɔlta niaalan nin te-a, la kendu bɔɔ nilan! Fuɲaa niaa niaa vel ni. La co Hala Kɔl-Diandaa simullo lɔ́ɔ́-lɔ́ɔ̀!
O nɛ̀ɛ̀ lo ya soo yɛ? Nɛ̀ɛ́-nɛ̀ ya kanalan yɛ mò yaŋnun ya? A buli lani le, lelan a tui isɔɔ le. Sɔɛi Mɛlɛka-e nda muungu mamɔɔ ni, i bii nda bɛɛ iyeema le.
Kɛ vanaa kan, à sina ɲɛ Mɛlɛka nɔ o kɔl te, a bii bɛɛ tuula ndɔlan bila le. À co sina maa mɔɔsiaa le o mɔɔsiaa nda mɛɛ vana mɔɔsiaa tumbulan o kpele lɔaa n'mallo coo nuaa yɛ le.
Éé niaa cuavaa-imamaa Efraim-nda! Kpeku yɛɛ nɛ ya nɔ yɛ vɛlɛ a piɔmnda? Ya, i mululnin niaa mì landu niaa hɔlla coo. Maa yɔm siprɛs puiyaa ya vanin le niaa ni, ya o ba kɔmnde niaalen le vanin fulaa ni.
Kani kɔlta vannda ha la laasian, a cii nilan baŋulɔn, má kinda hɔltan, yɔŋii nda cɔ a lahɔl, mà tuei a lani, mà bii bila a kɔlta ndalan, mà mangalan, o kon mì singi nda.›
I co niaa toɲaa dimul kpendekele, telen pum co tiiya, o tiiyaa koni o co yɛ nin nuaa ni, mì vanvílɛ́iya tuei Po Hala-o diom, nduyɛ vanaa tueinin ndu kan diom-nda a vanin yoomu.