Sei, niaa vanaa kolɔɔ bii-a kpow, la hun nɛɛ mɛnndan ma co-a, hali mi vana nɔ ivoli o ba le! La hun, la piɔndi mì la de! La hun, la piondu mɔiyan a nɔnɔan, o co a n'voli le niaa co piondɔɔ le, la co hunɔɔ bɔnɔ luɛyɔɔ le!
kɛ vana kol pɛ mɛmma ya co ndu yɔngu-an, kolɔɔ bii lɛnin ndu lɔ́ɔ́-lɔ́ɔ̀ le. Mɛmma ya co ndu man yɔngu-an ma siŋnunnin pee-lebollo ndu nin, mì mɛmma ndɔan ma kɔɛ háá o cinda fɛɛn-fɛɛndo nin.»
Mí Kɔl Hala-o a lanɔɔ Saa téndóó va dimio aa: «Hun!». Vana tuei pɛ ndu bɛɛ veelu aa: «Hun!». Vana kolɔɔ bii pɛ, o hun. Vana yeema pɛ, o hun kɔndu mɛmma yooman, o co a vɔngu le.
Kani i tiwnin mɛnndan o lɛŋnde co levesɛilen kpow coo. I solinin peela pɔmbɔlan o lɛŋnde kalonkalonnden nin. I cucunin kɔl nuu yungu niaa coo. I dɔawnin cuavaa fula niaa o ipulu-a duaa taw.
Mí Yeesu mulul ndu aa: «Te nɔm óò sina pɛ ke Hala-o, a vana co nɔm hoo dimullo aa: ‹Ke ya mɛnndan mì kol›-lo, nɔm va ndu mɛmma kolan piɛi ni, mì ndóò ke nɔm mɛmma yɔngu vana cindaa-an.»
Mó dimul-la vɛlɛ aa: «I cuu tosan, ya co vana tasoo a vana mɛɛlaa ni, kandɔnndo a mɛɛlulan pɛɛn. Vana kolɔɔ bii pɛ, i kenin ndu soon mɛmma yoomaa, o venin a vɔngu le.
Kani naa kpow n sɔla yinɔɔ Kɔl-Diandaa pilɛ kon o ba, mí n siŋnun kɔɔle pilɛ len, vana va Yuifinɔ, vana va Yuifinɔ le. Vana va cɛ, vana vannun o ba nɔm coo, mí n sɔla Kɔl-Diandaa pilɛ kon le kolɔɔ.
La nɔla mì la va kolɔɔ o taala kólaa Maalii-o nin a o taala kólaa ɲinaa vɔɔnda nin te. La nɔ́là vɛlɛ mì la va ɲɛdiaa Maalii-o dioo mì la va vɛlɛ ɲɛdiaa ɲinaa vɔɔnda dioo le.
Nda kpow, má kol ɲɛ kɔl pilɔɔ fulaa Mɛlɛka o ba, kani mí nda kpow a kol o pow kpova kɔl fula Mɛlɛka o ba-o, ó va nda liilaa-o pɛɛn. Pow kpova kon yɛ, ndu co Krista ni.
O palɛi ŋɔmmɛvii ken nin, la bɛnda mì la va ya sálàlan solullo lepalaa-lepala, mì la va lan lomɔɔ o yin. Paale ŋɔmaandɔlen, la bɛnda mì la bɔɔŋian le ya biiloo, mì la lum ya sálàá o yin. La tósà ɲinkon baala niaa tosà paandu-o le.
Ɲɛdiaa icɔllo cuvɔɔ dioo, mó tosa vɛlɛ lende a taala kólaa, mó dimul nda aa: «Taala kólaa ho co kpema sɛnɛi yiinun a kooma nian-ndo ni. La va hoo tosaa le yiyanndo a ya kɔɔ tuma-tuma niaa va pɛ koovan man kolɔɔ.»
Mɛlɛka-Nɔ-Kpaayaa-Kpow-vo kandanin nda. À sɔlanin yoomuan mà ciimiaa powta fáàndala vanin nda hinullo lan. A kolnin mà ŋol maa mamɔi, a vanin a piaa maa bonyii fuusai makòó, maa kpɛ̀ɛ́n fonda-loamaa-lasálà.
«Mɛlɛka co sɔɛi o vanaa co o kobio nin-nda lo. O ciindiaanin vanaa nɔ siòòŋii ndɔɛi-ya. La yaŋ nilan o yondaa a dɛnɛ palaa co hunɔɔ-o o kɔɔ, mì la yaŋ vana tuu le dɛnɛ kon tosaa-o nilan!
Mɛlɛka, nɔm co kpaaya nuu a vana co ya kandaa-o ni, nɛɛ nia viannannda o paale dɛnɛ palaalen coo! Vanaa-mangalaa-isɔaa sina Hala le-a hunnin nɔm o ibuŋ fulaa o ceendo mɛɛlulan, mà dimi aa: «Fuɲaa naa mamaa sɔla kɛ́ celen te, fɔ còòlan, ɲɛm fondon soli vana kpeku lon.
«Kɔ, mà kɔ yonda Yerusalɛmnda o lani, mà dimul nda maa o Mɛlɛka dimi-o co hoo ni aa: ‹I loonun a mɛɛ nɔm óò lo o lediom coo lɔ́ɔ́ n va felengi-o yɛ, mɛɛ nɔm óò kaola ya lɔ́ɔ́ naa n va o nɔ̀u nin-ndo yɛ. A va ya kɔlan kɔɔli o lɛŋnde veselɛilen nin, o lɛŋnde niŋ tɔlɔɔ le len nin.
La yaŋ nilan, la hun o ya lo, la yaŋnun ya mì la va yoomu. I yiinin kpema fɛɛn-fɛɛndo a niaa, mì tosal niaa dɛnnda kɛndɛla kɛ́-kɛ̀ yáà tuu le David tosallo.
Diomndo pum co dimio aa: «Tɛɛnguu yoongoo!» Mí ɲuna aa: «Yoongu yɛɛ nɛ ya tɛɛnguu yɛ?» Vanndacieea kpede maa bil nda co ni, naŋɔɔ ndaa kpow, maa yandɔɔ bil co yondoo nin-ndo o co ni.
O palɛi kafoei kpow nin, kandɔɔ o paale taselen háá o paale mɛɛlaalen, a va bungɛi ipilɛ dimio o sɛbɛ tɔŋ Hala-o nin maa mɛɛ o sɛvan yɛ. Mí kafoo tosan o palɛi ndii ŋɔmmɛw bɛngu. O paale ŋɔmaandɔlen coo, má tosa bɔŋan lekaando mɛɛ ndóò sɛvan yɛ.
Te paangii ŋɔmmɛwndɔɛi ciŋa pɛ palɛi tɔ́ a iŋuɛɛnu, mì la cii nin tɔlɔɔla niaalan kiɔndɔɔ a ciɛɔn niaan kovɔɔ o lɛŋnde len kpow nin, la kandu ɲinkon kafoo tosaa le ya Mɛlɛka. Kafo kalaa tosannin háá palɛi ndii ŋɔmmɛw. La tósà baalaa o paale taselen a o paale ŋɔmaandɔlen coo le.
O kon, Yeesu va vannda pɛɛkoo o Cɛi-Hala-o nin, mó deŋi aa: «La sina ya, la sina nɛɛ ya fula-a. Nduyɛ i hin a ba ni le: vana niaa bɛnda le laalanndo-o vem ya ni, la sina ndu masinaa le tuŋ.
La soo Yerusalɛmnda o kɔl, mì la yonda nda o lani, mì la dimul nda aa cɛle ndalen le cuu, a sɔla baŋaa a haki ndaa, o sɔla sala hakila ndɔlan kpede Mɛlɛka o ba!
«I luɛi o nakɔ nuu nin, yemanndo, nɔm ya co cuaa o nɔu nin-ndo. I co mir nuu a ɲɛm cun kɛndɛn nun kiɔndɔɔ. I co vaa malɛ nuu sɔɔsiaa a lɛma nian deembuuo. I co mɔima nian a nɔnɔma nian kolɔɔ. Caaŋaa nia, la dio! La kol mɔima kaolan mì ma bii niaa.
A ndu Nsaŋ o kɔɔ Esai vana-tɛɛngaa-diom Hala-o ndóò soo ni aa: «Diomndo co sɔɛi o lɛŋnde veselɛilen nin aa: ‹La bɛɛndiaa nɛi Mɛlɛka-o, la siɛɛnduu nɛila ndɔla pɔmbɔlan.›»