Vanaciee nɔ Hala Kɔl-Diandaa loo nɔla mò cɛl sɔɔn Hala Kɔl-Diandaa le, kani sɔɔn ndiɔmndon n co ndu o hɔl ni. Mɛɛ mì Hala Kɔl-Diandaa va vanndo nin malan o sínà mun kɔlɔlan.
Kani sala tiɔn vanaa nia tosa dɛnɛ vɔɔndo ni: a kɛɛ ya vana co soon mɛmma cindaa-o, má tuwnun soonnda mandaa mamɛnndan, o co yɛ soonnda kɛndɛ le, mɛmma cel lenin te.›
kɛ vana kol pɛ mɛmma ya co ndu yɔngu-an, kolɔɔ bii lɛnin ndu lɔ́ɔ́-lɔ́ɔ̀ le. Mɛmma ya co ndu man yɔngu-an ma siŋnunnin pee-lebollo ndu nin, mì mɛmma ndɔan ma kɔɛ háá o cinda fɛɛn-fɛɛndo nin.»
Kani Saa téndé co o kpɛŋɛ lemasaa tɛɛn-ndo nɔnin nda hɔlten coo. O simnin nda laci le nda yɔɔ o soonnda kólaala mɛmma yoomaalan. Hala vɔɔsuunin nda mɛmɛan kpow o lahɔl.»
Mó dimul-la vɛlɛ aa: «I cuu tosan, ya co vana tasoo a vana mɛɛlaa ni, kandɔnndo a mɛɛlulan pɛɛn. Vana kolɔɔ bii pɛ, i kenin ndu soon mɛmma yoomaa, o venin a vɔngu le.
Mí Kɔl Hala-o a lanɔɔ Saa téndóó va dimio aa: «Hun!». Vana tuei pɛ ndu bɛɛ veelu aa: «Hun!». Vana kolɔɔ bii pɛ, o hun. Vana yeema pɛ, o hun kɔndu mɛmma yooman, o co a vɔngu le.