Kɛ vanvílɛ́yaa nɔmnda muungunin yoomu, dialun vanaa nɔmaa vi-a n tendulnin! La tendul, la yɛkɛlan a kɔlkɛndɔɔ, niaa co o cundoo nin o lɛŋnden bɛngu-a! Kani mɔ́m mingi yoomoo-o mɔ́m nɔmndo co ni. Lɛŋnden le minginin vanaa vi-a yoomu ma ce paalen.
I ya co kiltan kɔɔli-e co le ndu sinaa ni, mì sina kpaaya tindi ndu fulaa vanvílɛ́iya tɛɛn-ndo. O ya yeema-o co sangaa latulu a ndu, mì vel ndu o piɔ́m ndɔɔ nin ni,
Mí Kɔl Hala-o a lanɔɔ Saa téndóó va dimio aa: «Hun!». Vana tuei pɛ ndu bɛɛ veelu aa: «Hun!». Vana kolɔɔ bii pɛ, o hun. Vana yeema pɛ, o hun kɔndu mɛmma yooman, o co a vɔngu le.
Maa mɛɛ o sɛvan yɛ aa: «I siinguu nɔm fuɲaa le vanaa-mangalaa-isɔɔa bɔɔ-bɔɔ». Fuɲa vanaa kan o co vana o laalan-ndo o hɔl ni, Hala pɛɛn. O yɔngu vanvílɛ́iya yoomoo, mó tosa mí ɲɛm co lon fula.
Te vana muungu yɛ yoomu le, vɛ̀ɛ́ nɛ vanaa co yinɔɔ sɔlaa o fonda vanvílɛ́iya-a tosa yɛnin? Te vanaa vi-a muungunin yoomu le, le kɔlɔ yɛɛ nda sɔla yɛ niko yinɔɔ le nda?