Mí Kɔl Hala-o a lanɔɔ Saa téndóó va dimio aa: «Hun!». Vana tuei pɛ ndu bɛɛ veelu aa: «Hun!». Vana kolɔɔ bii pɛ, o hun. Vana yeema pɛ, o hun kɔndu mɛmma yooman, o co a vɔngu le.
Vanaa co icali o kobio pilɛ nin-nda cannin mà kɔɛ o kobio pilɔɔ nin, mà dimi aa: ‹N kɔnnun mì n kɔ tɛɛlun Mɛlɛka, n muungun Mɛlɛka-Nɔ-Kpaayaa-Kpow-vo o ibuŋ. Mì nda muli aa: Naa bɛɛ, n co lakɔ.
Sɔɔn vɔɔnndon bɛnda mì n va niaa fulaa o lasondo le. Sɔɔn kɛndɔn kínɛí n fula niaa o lasondo ni, n nɛŋi mako-on, n luei caanda yoomuan-ndon, haliko mi vanaa co niaa nilan yaŋɔɔa sɔla dɛnɛ kɛndɔɔ lenin.
Yeesu mulinndo, mó cannun nda hunɔɔ ndu kɔɔli, mó dimul nda aa: «Yɛɛ niaa co yɛ nuwviaa?» Má dimul ndu aa: «Kɔɔfa naa n co nuwviaa ni, kuɛɛ nɛ n co yɛ o yiya?»