«La kialu yamɛi vana le, haliko yamɛi kilun niaa le. La yaala vana le, haliko vana yaala niaa le. La mal caanda haki, haliko mi niaa bɛɛ sɔla hakio malɔɔ.
Hala kuɛɛ nɛ co yɛ maa nɔm Hala, ó vɔɔsuu haki cuavaa ndɔa-o, ó mal nila kalula vanaa ndɔa lo yoomu-a haki-o? Kɔl nɔmndo lo o tuw le fɛɛn a fɛɛn te. Kani ɲííye vannda tuinɔnndo hɛnan nɔm ni.
Mí Adoni-Besɛk yonda coocoo aa: «Masaa belaŋɔmmɛw, a nda kili suon bɛndun laban a suon bɛndun labɛngon-nda va kúúon cɔwviaa nɛɛ yáà dia ɲɛdiaa-a ni. O ya tosa-o, ndu kpafii Hala mingul-la nuaa ni.» Má kɔa a ndu Yerusalɛm, lon o kɔ vu ni.
Lelan, dimul nda maa diom Maalii Hala dimi-o co hoo ni aa: «Le yoomu nuu, i hɛnan mì vana kɔlvesɛiyo vi le, kɛ mò mangala kela ndɔ vɔɔndo haliko mò va yoomu. Le hee, la mangalan! La mal kelala niaala vɔɔnndan! Le yɛɛ nɛ niaa yeema yɛ le vuo, niaa cuavaa Israɛlla?»
Má dimulan vellaa-velle aa: «Le dɛnɛ naa n tosal puapilɛ naa lɔ́ɔ́ kon-ndo dɛnɛ palaa ho tol naa coo nuaa ni. Kani n ce ndu o mɔnɛi nin, mó cɛɛŋun naa o lani tei, n yeŋ nilan o cɛɛŋɔn ndɔ kon te. Naa bɛɛ lelan sangaa ho tol naa coo nuaa ni.»
La tofa vɔ, sala vanvalaa kow ciɛɔn niaan-nda, o niaa kungulan coo-o, co yondaa. Nduyɛ cɛɛŋɔnnda vanaa koavaa kan la tiiyaa háá Mɛlɛka nɔ Kpaayaa-Kpow-vo o lani.
Mí Abraham dimul ndu aa: ‹Po nuu, loonun maa telen n va yoomu-o, má sɔla dɛnɛ kɛndɔɔ, mí Lasar ndu sɔla dɛnɛ palaa. Sunsun yɛ, ndu co o kɔlɲuloo nin nanu, mì nɔm co o mɔnɛi nin.
Lɛɛndun mun vesa pɛ, vannda yimi ɲaandan mun, vanlaandua hin le mun lomɔɔ. Kani vanaa nɔ kɔlkalu le-a nda co ni, lelan, vana toosiaa nda-o nɔnin iɲíí a nda le, vana cɔw nda-o tosal-lɛnin nda ikɛndɛ le.
O diandaa kɔlkalu fula coocoo-o co vɔ fɔlɔn ni, o kon kɔɔli kɔlkalu kɔlɲuloo a kɔlkalu fɛ́ɛ́-fɛ́ɛ́o, o kindù tɛɛlɔn te, o pɛ a ɲííye a kɔmnde kɛndɛlen, o hiyàn vannda le, o muulun te.