Lelan ya dimi ni aa: «La faŋa hɔlaa niaa ya kɔɔli, la mal-la mi caŋ taw-taw. La kindikindin le ya ɲɔɔloo le dɛnɛ palaa tol vanaa niaa co o kobi nuu nin-nda coo-o le.
Lelan niaa vanlaandua, la yaŋ nilan o diom Mɛlɛka-o, mì nila niaalan la tuei sɔɔn co ndu fulaa o sondo-on. La pɛɛku cuavaa niaa laandua caŋ biisio, la pɛɛkuan caŋ kalaa vellaa-velle aa:
«Éé ya, demboo! Kpòkóó ya, demboo! I co somisominndo a ɲɛ nɛyaa, kɔllo kindun ya véŋ-véŋ. I tiwba meiyo a hee le, kani i tuei bulula-hɔŋaalan diom, a yonda cɔwvo.
Lelan, caŋnda co ya nɛiyo mì va ɲiiya nákà-nàkà, ɲɔɔ co ya nɛiyo taw mɛɛ demboo nɛi vanalanɔ o volɔɔ nuaa yɛ. Ɲɛsuan ma kindun ya ten-ten a ɲɛ ya tueyɔɔ-o. I co ɲiiyaa nákà-nàkà a ɲɛ ya cɔu-vo.
Le ken ya co caŋndo o tumnda n'rɛsɛnndan Sibma coo ni, maa vannda Yaesɛr. Niaa co Hɛsbɔn-nda a niaa co icali Eleale-a, i pɔɔliaanin niaa a mɛmɛma niaan! Kani vɔkɔ-vɔkɔ kɔlkɛndɛ niaa cuu o malun niaa kow-von a o tɔlɔɔla niaa kɛndu lan coo.
Mí ndu bɛɛ solin volɔɔlan lekɔɔ maa caanda, mó muungu diom Hala-o tɛɛnguuo Samiɛl o hɔl. Mó del lɛŋ kɔɔle fondo, mó niinu ihini lon kpɛŋ, mó lɔl vɛlɛ pii. Lelan vannda dimì ni aa: «Mò va maa vana-tɛɛngaa-diom Hala-o Saul bɛɛ siŋnun ni?»
Lelan, la ɲiiya a siòònde, niaa vanlaandua buulan te-a! La yɔŋnun yoloma-yoloma, niaa vanlaandua saalan haa isɔɔ le-a! Niaa pila yungan, la solin volɔɔlan lekɔɔ, la lo tumnda fondo mì la kandan caŋnda!
Paale len le hun tiiya pɛ, vannda diminin taloo a niaa o sondo, mà soli condii imɔnɛi aa: ‹Mbɔ̀ naa n cuu itambu! Yondola naalan a ɲɛm nan cuu naa hiɔlɔn. Yaamɔaa naa cii mun piɔvan. Le yɛɛ nda co yɛ naa mun hiɔlɔɔ o ba?›
O vɔsi tɔ́ a o hiɔɔlundɔɔ nin o masale Esekia len bɛngu, mí Sennakerib masaa Asiri hinul kobila va o kpakilan nin o tàndá Yuda-o nin-ndan kpow a cɔwvo, mó bii lan.
Mardosee ndóò sinaa dɔ́ɔ́ dɛnnda va lan yɔŋnɔnndo lan kpow, mó sɛɛsian volɔɔlan lekɔɔ, mó vownun yalala yuululan, mó vownun pultan o lebol. Mó fula kobio balɔɔ, mó va yondaa kpélén a mɔnɛi.