5 «La va pɛ Hala piɛiyo, la va maa vanaa muuluannda le, á yeema piɛilen isisi o cɛila lekaanndan nin a o nɛilan coo le vannda cɔmnɔnndo-a. Mì dimul niaa toɲaa, a cii vɔ̀ngɔ̀ ndaa sɔla.
Lelan, taa va pɛ vana bala fondoo ɲɛ pum keo, tosà mì vannda kpow muli hɔlla o nɔm ndo maa mɛɛ vanaa muuluannda tosà o cɛila lekaanndan nin a o nɛilan coo yɛ le. Kani nda, le vannda nda sangalaa nda tosà lende ni. Mì dimul niaa toɲaa, a cii vɔ̀ngɔ̀ ndaa sɔla.
Mí vana biyaa muloo ndu sim levil pɔ́, o tiw bɛɛ ba hɔlla cuaa mo tofa o halataala le, kɛ mo va buŋnde lɔɔnɔnndo a dimio aa: ‹Hala, tuinun ya iɲíí, kani vana lahakio ya co ni.›
Telen niaa co cɔnɔn isisi le piɛilen-ndo, te sɔɛi pum co pɛ niaa o kɔl a vanndo pum, la mal ndu haki, haliko mi fuɲa niaa co o halataala-o bɛɛ mal niaa haki le tɛɛmbuula niaalan.
La siɛndi nin bɛɛ balan o ya lo, i faŋalnin niaa hɔlla. Hali la vangala bɛɛ piɛilen taw-taw, i yeŋnin niaa lani le. Kani bala niaalan la co lalɔngɔlɛilan a koovan.
Kɛ nduyɛ, kɛndɛi Hala co naa tosallo-e co i bɔɔ, kani o dimin vɛlɛ aa: «Hala co vanaa kuundiannda cɔlɔbaa, kɛ o co vanaa tuisin tootoo-a kɛndɛi tosallo.»
La piɛi Hala telen oo telen. La va piɛile súú-súù ka a tɛɛlɔnnda súú-súù ka tosaa a kpaaya Kɔl-Diandaa. Lelan, la mɛɛndian mì la kindin o ken coo taw. La piɛi le vanaa diandaa kpow.
Mó va nda pɛɛkoo aa: «La mandan a vanaa pɛɛkaa latɔŋnda. À yeema kelaa a domala bɛndulan lekɔɔ. À yeema mì vannda va keiyo nda yilɔɔ o bɛ́ɛ̀la bɛndulan.
«Dɛnɛ palaa co le niaa, niaa vanaa pɛɛkaa latɔŋnda a niaa Faliisia muuluannda ha! Kani la co vannda dio masale halataalaa kindallo. Niaa pila co luɛyɔɔ le, la co vɛlɛ cɛlɔɔ mì vanaa yeema le luɛyɔɔ-a luɛi le. [
«Telen niaa co va o sumndo nin-ndo, la yii hɔlla maa vanaa muuluannda le. Kani nda, a cɛn pɛ a ɲaandiaa hɔlla le vannda cɔmndo maa o sumndo nin nda co ni. Mì dimul niaa toɲaa, a cii vɔ̀ngɔ̀ ndaa sɔla.