43 «La tuei maa mí ndíì dimin aa: ‹Kaola vana kaola nɔm-ndo, mà tol vana tol nɔm yɛlen-ndo leyɛ.›
La míngì màá le, la mándan sɔɔn vɔɔŋun vannda o lakɔl te. Vana-vana bɛnda mò kaola caanda maa ndu pila. Ya co Mɛlɛka ni.
Biilu fuɲa nɔm a kala nɔm, mà kaola caanda maa nɔm pila.»
Kɛ mí Mɛlɛka Hala niaa kɛɛ le nilan yaŋɔɔ o diom Balaam-ndo, mó mangala dangaa duaa le niaa, kani Mɛlɛka Hala niaa kaola niaa.
Nduyɛ, te la bii pɛ tɔŋ lemasaa mɛɛ o sɛvan-ndo dimi yɛ aa: «Kaola caanda maa nɔm pila», mɛɛ la co caa vilio.
Hali caan ni yáà laalan-ndo, ó va ɲɛdiaa nuu dioo-o, ndu bɛɛ heelu bɛngoo le ya nɛiyo.
«La tuei maa mí ndíì dimulun sindɛ fuɲaa naa mamaa aa: ‹Dii vana le›, vana dii pɛ vanacieo, a kelu ndu iyama.
«La loonun-ndɔ mɛɛ Amalɛkea tosal niaa nɛi-tɛɛn telen niaa cɛn Esipte mí la va hunɔɔ-o yɛ.
Vana co volɔɔ sámáá-o a polale ndɔlen háá o lambi tɔ́ndɔɔ a bɛnda mà luɛi o kunda Mɛlɛka-o nin te.
«La tuei maa mí ndíì dimin aa: ‹Suunda le.›
Ndu dimul lɛ naa sɔɛi he ni aa: vana kaola pɛ Hala, ndu kaola vɛlɛ puapilɛ ndɔɔ.