5 «La dimul vannda Siɔn aa: ‹La tofa vɔ masa niaa hunɔɔ o niaa lo. O co vana kɛndɛ bɛndu. O co icali o sofɛlɔɔ coo, sofɛlɛ téndóó pɛɛn, o sofɛlɛ laandoo kom-ndo.›»
La tuei-yɔ Mɛlɛka, o co sɔɛi he yondaa háá nɛɛ lɛŋnden le mɛɛlu-a aa: «La dimul vannda Siɔn aa ‹La tofa vɔ vana ciindiaa niaa hunɔɔ. Salaa co ndu o ba, vɔ̀ngɔ̀ ndɔɔ co ndu laci.
Tinda lemasaa feŋannin Yuda o ba le. Tinda kon lonin o polale ndɔlen coo háá mì vana nɔ tinda kon kpeekpei-yo hin. Vana vanaa-mangalaa-isɔɔa kpow vanin bɛɛlen keo-vo pɛɛn.
Kɛ i lonin Yudaa kaolaa tei, mì ciindiaa nda, ya Mɛlɛka Hala ndaa. O venin a kpaasiaa le, o venin a mɔɛi cɔw le, o venin a cɔw le, o venin a n'so, o venin vɛlɛ a vanaa ɲaanun o soa coo-a le ya ciindiaanin nda.»
Niaa vannda Siɔn, la hel o pembii vilɛi-vilɛiye coo le yoongu kɛndɔɔ yondaa. Niaa co Yerusalɛm-nda, la deŋi a yoomuma niaan kpow le yoongu kɛndɔɔ yondaa. La heelu diomndan, la yɔŋ isiòòn te. La dimul kobilan o tàndá Yuda-o nin aa: «La tofa vɔ Hala niaa!»
David vana ni baala vanin masa ndaa ni. Nduyɛ nda kpede, vana manda n'saa ndu pilɛ nda nɔnin ni. A kelanin o pɛɛkula nilan coo, mà bii silala nilan, mà tosa mɛɛ la dimi yɛ.
‹Nɔm Bɛtlɛhɛm yɛ, nɔm co hoo o tàndá Yuda-o nin-ndo, a toɲa, o co nɔm te hiow dɔɔnanndo o kobila co o tàndá Yuda-o nin-ndan tɛɛn te. Kani o nɔm ndo masaa tosanin vanaa nia masalen coo-o fulanin ni, Israɛlla pɛɛn›».
Ya Pol, i co niaa tɛɛlɔn o yeela Krista-o nin a o vanakɛndɛyɛi ndɔɛi nin, ya vana vannda co hoo dimio maa te i va pɛ niaa tɛɛn, i soo fɛ́ɛ́-fɛ́ɛ́ a niaa, kɛ te i va pɛ niaa levil, i soo a hɔlta kalalan-ndo.
Mí Salomɔn cuungiaa ɲɛla ɲaanannda soa nan-ndan vàá pilɛ a kɛmɛ lehiɔɔlu, soa vaalan tɔ́ a latiɔn, mó manda a pum ndu ikɛi Yerusalɛm, mó yaa a pilla o kobila yɛ́-yɛ́la ndóò bɛɛndiaa le nda mandaa lan nin.
Masa niaa suilinin kon-ndo bɛnda mò nɔ soa taw le, o bɛnda mò mingi vɛlɛ Israɛlla pum Esipte le soa sɔlaa taw-taw le. Kani Mɛlɛka dimul niaa aa: ‹La muungu lɛ o nɛi kon coo le.›