23 «Cuaambɔ lembu sina vɔ dɛnɛ vanapɔnɔ loo cuanin folio, mò velu hɔ́ɔ́ piaandoo, mà ke ndu diolan aa Emmanuɛl», kɔlɔ ndɔɔ co ni aa: «Hala co naa ikɛi».
Mí Sɔɛi siŋnun falon, mí i va naa tɛɛn. I co i piaa a kɛndɛi a á toɲaa. Mí n mɛɛndan biilu ndɔɔ, biilu ndɔ kon co maa o Po pilɔɔ sɔla fulaa Fuɲa ndɔ o ba-o.
A toɲa, Hala co baŋan nuu ni, lelan ndu ya kɛsi laalan nuu kpede coo ni, siòòŋii biinin ya a ɲɛ-ɲɛ le. Kani Mɛlɛka co yoomuma niaan a vana ya co lisaa a condon-ndo ni, ndu co cinda nuu ni.›
A toɲa, sɔɛi viannannde he i co i bɔɔ le laalan naa: Yeesu cɔmnun maa vanaciee, mí Hala Kɔl-Diandaa ke ndu di, mó cɔmnun mɛlɛkaa, mí vannda kɔ dimi sɔɛi ndɔɛi vanaa-mangalaa-isɔɔa tɛɛn, mí vannda laalan ndu o ceendo coo, mó helnun o halataala o biiloo nin.
A fuɲaa ndaa mamaa yɔŋnun vanaa bɛndua o laalanndo nin-nda, a Krista co ɲɔɔn kpow bollen-ndo fula o polale ndalen coo o falon nin-nda. Màá biiloo va le Hala le fɛɛn a fɛɛn! Amiina!
Mɛlɛka mala ya ni, mó luei ya yoomuan, o kon mó tosa mí tiiyal vannda Yoongu Kɛndɔɔ mɛɛ o co faw yɛ, mí vanaa sina Hala le-a kpow a tuɛi. O kon mí Mɛlɛka baŋa ya, a dii ya le.