Mí Etiɛn hiaw laci a sɔɛi, mó dimul nda aa: ‹Niaa vanaa bolii kalaa ha, niaa dii haa toma o kɔlta niaalan nin te-a, la kendu bɔɔ nilan! Fuɲaa niaa niaa vel ni. La co Hala Kɔl-Diandaa simullo lɔ́ɔ́-lɔ́ɔ̀!
Kɛ a kon kpow, a bii sɔɛi nɔmnde le, má tosa nila kalulan a nɔm, má mulul nɔm kɔɔ, má diw vanaa-tɛɛngaa-diom Hala-a nɔmnda, á va nda tolɔɔ kɔɔli le muungoo nɔm o ibuŋ-nda, má tosa dɛnnda nɔɔlɛilan taw.
Kani i sina nila kalula niaalan a sɔɛi biyaa lepɛŋii niɛi. Bau la co vɔ Mɛlɛka simullo telen ya co vɔ hoo hau yoomu niaa tɛɛn-ndo, vɛ̀ɛ̀ la koma simulnin ndu lɔ́ɔ́ ya vunin-ndo hiovɔɔ o hoo coo le?
«Te vanapɔnɔɔ pum yil pɛ lanɔɔ, o calii ndɛi nin, mì vanapɔnɔ kon ce káà vɔɔndo pum o kela laa ndɔ kon nin, te kaola lanɔ kalaa cuu pɛ vanapɔnɔ kon o kɔl, o tiwba mo sɛva sɛbɛ tɛɛmbua nɔu, mò yɔngu ndu, mò soli ndu o ndu lo cɛinin.