41 Kaandeŋaa tɔ́a tɔ̀a tueyɔɔ lende, má kandu kɔltan tambei a Nsaki nda Nsaŋ.
La tosa ɲɛ-ɲɛ a latɔnga te kon te le lacandɔɔ sɔla le, kɛ la tosa dɛnndan o tuisinndo nin, mì la ce caanda fisa hiovɔɔ niaa pila coo.
La kaolian vellaa-velle maa cuavaa mɛɛle pilɛ. La kindin fɔlɔn mì la kenan bɛɛlen vellaa-velle.
Yongaa hun a sɛɛngianndan ni, kɛ le vanaa bii silaa-a kɔlkaloo co ni.
La yiyan te maa fondo fúú o sɛvan-ndo dimi aa: «Kɔl Hala luei naa nin-ndo, o kaola ndu taw a paŋalaa.»
O kon kɔɔli, mí sɛɛngianndo can kaandennda tɛɛn. Má va ɲuunianndo aa: «Nɛ̀ɛ́ co yɛ vana bɛndoo naa tɛɛn?»
Kaandeŋaa tɔ́a tɔ̀a tueyɔɔ sɔɛi ken, má tambu kɔl a puapilɛa ŋiɔnda.
Mí Yeesu veelu nda, mó dimul nda aa: «La sinà maa vanaa co vanaa-mangalaa-isɔɔa-a masalen tosaa coo-a co vanaa-mangalaa-isɔaa kan masalen tosaa coo a paa-kala, maa vanaa ndaa bɛndua bɛɛ a co nda kindilaa.
Mí Yeesu dimul nda aa: «Masaa vanaa-mangalaa-isɔɔa co vanaa-mangalaa-isɔaa kan masalen tosaa coo a paa-kala, vanaa ndaa bɛndua co nda kindilaa-a co veelɔnndo aa: ‹Vanaa tosaa dɛnɛ kɛndɛa.›