… Tofa vɔ, i co hunɔɔ maa vui. Dɛnɛ kɛndɔɔ co le vana co kɔl, mò manda volɔɔla ndɔla cuɛinanndan, haliko o kela fondo mi siɛmbulan la bii ndu a vannda loo.
Handɔɔ o kon coo, vana-vana sina ɲɛ komalnin ndu-o le. Mɛɛ suwva haw o yalaa nin nuaa yɛ, mɛɛ yowva haw o yala n'yowvo nuaa yɛ, lende koni dɛnɛ palaa voolu vanndacieea o lepilɔɔ ni.
Mɛlɛka co dɛngulta biyaalan, yinnden a fungoo tuisio vanaa kɔlvesɛiya coo maa piɔɔ. Hoeyii tuw-tuwve ndi, ndi o co nda koesio ni, kɛ̀ ndaa vanin kon le lɔ́ɔ́-lɔ́ɔ̀ ni.
O soli vanaa-mangalaa-isɔɔa kpow vana pilɛ o ipulu, haliko ma tiw o lɛŋnden kpow coo. Mó kialu telenndan, mó hendul nda vɛlɛ pɛɛngula fondala ndáà bɛnda le calle lan.
Kani o lo palɛi ndii ŋɔmmɛw mì tuisi piɔɔ bɛndu-bɛndoo o lɛŋnden coo, mò lo siaa háá palɛi belehiɔɔlu a malɔ belehiɔɔlu, mì tɛɛmbuu ɲɛ-ɲɛ co ɲɛ yoomaa.»
«La caa taw! Yɔŋii niaa laasiaa kɔlta niaalan a pululen, a mɔiyan kolɔɔ a á buulannda ceenndan. Bau, paale Po vanacieo hunnin-nden le co tiiya, la venin nden kɔl te.