«Niaa vannda Siɔn, la dɔwnun ɲaale taw-taw. Niaa vanaa co icali Yerusalɛm-nda, la yonda a kɔlkɛndɔɔ. La tofa vɔ masa niaa hunɔɔ o niaa lo. O co masa sandaa, o nɔ̀lá yaamɔaa ndɔa. Masa tuisianndo o co ni, o co icali o sofɛlɔɔ coo, sofɛlɛ téndóó pɛɛn, o sofɛlɛ laandoo kom-ndo.
Mí sɛ́lɛ́ bɛndu va ndu laci a ndu kɔɔli-o va kɔlan a yondaa aa: «Biiloo co le Po David-o! Biiloo co le vana co hunɔɔ o diola Mɛlɛka lan-ndo! Biiloo co le Hala o halataala!»
Mí Hala cɔm vanaa-tɛɛngaa-diom Hala-a maa yoongu nda va tɛɛnguo-o ve le nda pila le, kɛ le niaa. Yoongu kon vanaa hiviaa Yoongu kɛndɔɔ a tiiyal niaa nihau nuaa ni, má dimi ndu a kpaaya Hala Kɔl-Diandaa fula o halataala-o. Hali mɛlɛkaa bɛɛ a yeema mà sina sɔɛi ken.
O kon masaa dimulnin a vanin ndu o ba kɛndɔɔ coo-a aa: ‹La hun, niaa Fuɲa nuu dɔw duaa-a. La hun mì la sɔla Masalen kɛ́ɔ, masale toosian le niaa kabi o ceendo cɔvɔɔ len.
le bɛndaa mingio ndu tɛɛn a ɲɛm co-on kpow. O piɔ́m Po ndɔɔ sɔla o yɔm singafilaa coo-o kɔɔli, mó mingi diom pilɔɔ ndu pila tɛɛn a ɲɛm co o lɛŋnden coo-on a á ɲɛm co o halataala-on.
O kon masaa mululnin nda aa: ‹Mì dimul niaa toɲaa, telen oo telen niaa va o hiow dɔɔnanndo o puapilɛa nia ha tɛɛn-ndo dɛnnda lan tosallo, ya niaa va tosal kon lende ni.›