A toɲa, vanaa Mɛlɛka baŋanin-nda muungunin, a kɔanin Siɔn a condon a á kponyoo, kɔlkɛndɛ fɛɛn-fɛɛndo vanin o kuumbuan nda o lebol vofu, ɲaaloo a kɔlkɛndɔɔ sɔɔnguunin nda ikɛi mo va le nda, dɛnɛ palaa a somisominndan la faŋannin nda coo.
Kɛì-kɛì bɛɛ! N sinan maa vana toɲaa Hala co ni. Vanndacieea nda, mɛɛ nda co kpede, vanaa lacòòvaa nda co ni. Maa mɛɛ o sɛvan yɛ aa: «Haliko ma sandu o sɔɔn nɔmndon nin, mà sɔla dío telen nda kialunin nɔm iyama-o.»
Éé niaa cuavaa-imamaa Efraim-nda! Kpeku yɛɛ nɛ ya nɔ yɛ vɛlɛ a piɔmnda? Ya, i mululnin niaa mì landu niaa hɔlla coo. Maa yɔm siprɛs puiyaa ya vanin le niaa ni, ya o ba kɔmnde niaalen le vanin fulaa ni.
Nduyɛ, n sinà maa sɔɔn kɛ́-kɛ̀ tɔŋndo dimi, vanaa co o tɔŋndo bɛngu-a n dimulun ni, haliko mi sondolan kpow la kumbun, o kon mì vana-vana sɔla yaalaa Hala o hɔl.
Kani te siɛinɔn ndaa tosa pɛ mì ceendo muungu Hala o ibuŋ, mɛɛ yɛɛ tosan yɛnin, taa mingi pɛ hɔlla o Hala lo? Kon co macoaa mɛɛ vanvílɛ́iya-a muungu yoomu nuaa yɛ.