Kani naa bɛɛ diɔmnda naa n va paandu ni, vanaa bii isɔɔ le-a, n va o pɔwlan nin. N va cɛa le yeemɛi vɔɔŋun súú-súù ka a le yeemɛi ɲɛm kɛndɔn. N va kɔlvesɛiyo tosaa mí n va yeemɛi vɔɔnde. Náà n nɛinun vannda, mí nda bɛɛ va nɛyɔnndo a naa.
Mɛɛ niaa co hiovɔɔ laci a nila kalulan tosaa yɛ, sangala yɛɛ ya tuisi yɛnin vɛlɛ niaa coo kpeekpei? Kani bolle niaalen kpede le co a nàá, kɔllo bɛɛ co niaa nɛiyo.
Lelan ya co tosa ni mì siɛmbulan la bii niaa Israɛlla kpow o hɔl, mà kelun niaa yii. Kani la tui sɔɛi nii le, la va vɛlɛ vannda hiyanndo o tɔŋndo biyɔɔ nin.»
Mɛlɛka, vɛ̀ɛ̀ o co dɛnɛ sandaa le n yeema le? A cii nda lɔɔ, kɛ a co sinan te. Má tuu le nda ciiyo kpede, a tui silala nɔmndan te. Má kindi bolle a nɔm hiovɔɔ bandíláà coo, má kɛɛ le mangalanndo pɛ!
Kon tosanin haliko ma yiyan a ɲɛ tosan paandu-o, mì siɛmbulan la bii nɔm, bako bɛɛ a suu lɛnin te. Kɛ ya, i malnin nɔm haki le dɛnnda vɔɔnnda n tosa lan kpow. Ya Maalii, ya co Mɛlɛka-o soo nuaa ni.»
Nɔm va pɔmbɔa nɔmaa laandua yaalaa-o, nɔm bɛɛ siɛmbulan la tol nɔm le hakila nɔmndan. Hakila lan la siinguu nɔm vana yɔŋ vɔɔndo hiovɔɔ nda coo ni. Lan la tosa ni, mí nda va fisa a nɔm, má hiaw nɔm sandei. Lelan nɔm bɛɛ, siɛmbulan la tol nɔm mà tambu labɛɛ, kani nɔm ke pɔmbɔ nɔm a bɛ nɔm dio ni.
Le ɲɛm vannda poondiaa a kafalan-ndon mí tambu kɔl a nda, mí soaŋ nda, mí viannun o kɔl ni tambɛiyo nin, kɛ vanaa nila kalua nda co ni, a co hiovɔɔ laci a kɔlan o nɛi kɔl ndaa coo.
Mí Moise nda Aarɔn a kɔa o Faraɔnnɔɔ lo, má dimul ndu aa: «Mɛlɛka soo nuaa ni, Hala Hebreea pɛɛn aa: ‹Vɛ ma va kɛɔ tuisinndo ya o labɛngunin? Mel-la cuavaa niaa mà kɔ biilu ya.