Puapilɛa naa, mɛɛ mì n va Hala balikaa mello le niaa. O bɛnda mì n tosa kon, kani laalan niaa co cɔɔloo hiovɔɔ laci, kaola co niaa tɛɛn vellaa-velle-o co hiovɔɔ laci tuŋ.
Handɔɔ o kon coo, ból yingilɛi nɔ lamɛɛlu loo co naa tɛɛn naa niaa, vana yeema bɛɛ le cɔnɔnndo nanu le kɔlan nɛɛ niaa co-a, vana tiwba le, vana tiw vɛlɛ ba ndu taŋɔɔ le hunɔɔ nɛɛ naa n co nanu-a le.›
O kon kɔɔli, o dimulnin a vanin ndu o ba mɛllo coo-a aa: ‹La faŋan ya, niaa vanaa dangaa. La kɔ o yinnde fɛɛn-fɛɛnnden nin, le toosian le masa ɲinaa vɔɔnda a le mɛlɛkaa ndɔa len pɛɛn!