O kon mí tuɛi diomndo pum fulaa o halataala aa: «Sɛva aa: ‹Dɛnɛ kɛndɔɔ co kandɔn sisa le vanaa vi o Maalii nin-nda!› Kɔl-Diandaa dimi aa: ‹Dɛnɛ kɛndɔɔ co le nda. A sɔlanin pɛngio le baala nda co-o, kani dɛnnda kɛndɛla nda co tosaa lan ka kɔanin nda kɔɔli ni.›»
Kani Saa téndé co o kpɛŋɛ lemasaa tɛɛn-ndo nɔnin nda hɔlten coo. O simnin nda laci le nda yɔɔ o soonnda kólaala mɛmma yoomaalan. Hala vɔɔsuunin nda mɛmɛan kpow o lahɔl.»
Ɛ-ɛ, o co lende le, nuaa o dimul ndu ni aa: ‹Toosial-la ɲɛdiaa, mà mangalan volɔɔlan lekɔɔ le ya ɲɔɔn yɔngoo telen ya vanin dioo a kolɔɔ-o. O kon kɔɔli, nɔm de niko.›
Kani Mɛlɛka, Hala niaa co niaa tɛɛn. Kuubanɔ co niaa baŋaa-o o co ni. O co a kɔlkɛndɔɔ taw le niaa, o mingi kaola ndɔɔ o sɛnɛi le niaa. A toɲa, o yonda a kɔlkɛndɔɔ mó dɔawnun ɲaale le niaa
Kani ɔ́ɔ̀ vana co vana bɛndoo-o: vana co ɲɛdiaa dioo-o baa vana co ndu ɲɛdiaa keo-vo? Vɛ̀ɛ̀ o co vana co dioo-o le? Nduyɛ, ya i co niaa tɛɛn maa vana niaa baala.
… Tofa vɔ, i co hunɔɔ maa vui. Dɛnɛ kɛndɔɔ co le vana co kɔl, mò manda volɔɔla ndɔla cuɛinanndan, haliko o kela fondo mi siɛmbulan la bii ndu a vannda loo.