24 ya bɛɛ, i simulnin niaa, mì cɔɔlu sangala niaalan vangala bɛmbɛ leŋɔmmɛw le hakila niaalan.
Mɛlɛka, te vanndo lo pɛ o lediom coo a nɔm, nɔm bɛɛ lo o lediom coo a vana kon. Te vana kela pɛ kela toɲaa a nɔm, nɔm bɛɛ kela kela toɲaa a ndu.
Vanndo va pɛ vana diandaa, nɔm bɛɛ cɔm ndu diondɔɔ nɔmndo, kɛ vanndo va pɛ vana muuluanndo, nɔm bɛɛ cɔm ndu maa a caa muulɔnndo.
Kɛ má yɔŋnun vanaa nila kalua, má del kasi a kɔl diandaa ndɔɔ, mí ndu bɛɛ siŋnun yaamɔɔ ndaa, mí ndu pila cɔlɔba nda.
Hala nɔ kɔlkaloo, kpaaya ndɔɔ co o bɔɔ, nɛ̀ɛ́-nɛ̀ nɔla yɛ mò heelun ndu sondo vana kon kondu dɛnɛ le?
A kon kpede te la tui ya diom te, i vangalanin sangala niaalan bɛmbɛ leŋɔmmɛw le hakila niaalan.
Te la simul-la pɛ, mì la kɛɛ le sɔɛi nii biyɔɔ, i cɔɔlunin bɛpɛla niaa vangala bɛmbɛ leŋɔmmɛw mɛɛ hakila niaalen la co yɛ.
ya bɛɛ, i simulnin niaa a kɔltuwvo, mì cɔɔlu sangala niaalan vangala bɛmbɛ leŋɔmmɛw le hakila niaalan.
A biinin bila maa ya bɛɛ mí simul nda, mí yaa nda o lɛŋii yaamɔaa nda nin. O kon, a sinanin maa a yɔŋnun vanaa lo lediom coo le. Le hee a tuisinnin, mà cɛl sanga tol nda coo le hakila ndalan-ndo.
«Po vanacieo sei, tɛɛnguu diom Hala-o, dimi aa: ‹Maalii dimi aa kpókò, la tofa vɔ! Mɔɛi cɔwve! Mɔɛi cɔvii cɛɛŋɛi, i iyikpɛi tɛm-tɛm.