Kani naa bɛɛ diɔmnda naa n va paandu ni, vanaa bii isɔɔ le-a, n va o pɔwlan nin. N va cɛa le yeemɛi vɔɔŋun súú-súù ka a le yeemɛi ɲɛm kɛndɔn. N va kɔlvesɛiyo tosaa mí n va yeemɛi vɔɔnde. Náà n nɛinun vannda, mí nda bɛɛ va nɛyɔnndo a naa.
Soa ndaa hiow tambilla keleŋaa, a hiow tunaa yondoa yiaan ma co nɛiyo-a tɔɔliaa. Vanaa co soa ndaa ɲaanɔnndo-a co hunɔɔ vuulɛ-vuulɛ, a co fulaa nɛɛ levil-vil. A co hunɔɔ isùlùlùei maa mɛɛ kovɔ́ɔ̀ toal ɲɛ o co mɛngɛlaa-o coo nuaa yɛ.
«Diɔmnda vanaa nia co lekɛ́ndɛi ni, a sina ya le, cuavaa kindu kɔl te-a nda co ni. Ɲɛ-pɔmbɔ bɛɛ a nɔ kɔlkalu le, le dɛnɛ vɔɔndo tosaa daama nda kendu kɔl ni, kɛ a sina dɛnɛ kɛndɔɔ tosaa le.»
Nɛ̀ɛ́ toosial-lɛ basabasakoendoo ɲɛ ndɔ diaa? Te cuavaa ndɔa va pɛ caŋndo Hala o lani, a yoomuma lepɛŋndan le tùú nda nɔ lɛ ɲɛdiaa loo, nɛ̀ɛ́-nɛ̀ toosiaa yɛ ɲɛdiaa ndaa?»
Mɛɛ ya heelu hɔlla le tofaa, mí ca vanlaandua hunɔɔ o hoeiye nin nda ŋiɔn. Hoeiye va hɔŋndo o kumbannda ndalan bɛngu, kumbannda ndala lan, velanndo lan pila a kumbannda yovaa yɔɔyaa. Má heelu kambɛi kon coocoo, halataala a lɛŋnden tɛɛn.