Kɛ nɔm yɛ, vɛ̀ɛ̀ o co nɔm te co Mɛlɛka nuu le fɛɛn a fɛɛn te? Hala nuu, O-Diandaa nuu pɛɛn. N vinin o laan te few! Nɔm Mɛlɛka, nɔm hɛli Babilɔnnda ha le naa yamɛi kiolɔɔ ni. Nɔm Hala co tiindan nuu ni, nɔm vem nda le naa dɛnɛ palaa tuisio coo nuaa ni.
Masalen, vanabɛnduyɛi a bɔɔbɔɔyɛi lemasɛi o lɛŋnden kpow coo yɔngunnin kunda vanaa diandaa Ó-Hiow-Ɲɔɔn-Kpow-vo-a. Masale ndalen le co le fɛɛn a fɛɛn. Vanaa co masalen tosaa-a kpow a tosalnin nda baalaa, mà bii sɔɛi ndɛi.›
Mí vanabɛnduyɛi, masalen a bɛɛlen le yɔngun ndu. Mí vannda súúlan kpow, vanaa-mangalaa-isɔɔa a vanaa soaa sɔɔn mangalan yɛ́-yɛ́ɔn-nda a tosal ndu baalaa. Vanabɛnduyɛi ndɔɛi co le fɛɛn a fɛɛn, i cuu lɔ́ɔ́-lɔ́ɔ̀ le. Masale ndɔlen le tembunin fɛɛn a fɛɛn te.»
O paale masaa kan, Hala co o halataala-o kɛsinin masale tembunin le fɛɛn a fɛɛn te len. Masale len le hiwnin vanaa súú celen o ba le. Le pesipesinin masɛi tɔ̀ɛi mí le tɛɛmbuu ndi, mí len pila le lo lecoo le fɛɛn a fɛɛn.
Nɛɛ viannannda Hala co le fɛɛn a fɛɛn-ndo co ni. Bala ndɔlan la co lahavaa lebɛngu yɔŋii niaa del. O co yaamɔaa niaa tovɔɔ niaa laci, mò va niaa dimullo aa: ‹La tɛɛmbuu nda!›
Ya Nsaŋ co vanaa laalaŋaa co o kobila ŋɔmmɛwla co o tàndá Asii-o nin-ndan sɛvallo ni: Màá kɛndɛi a kɔlɲuloo yɔngun niaa fulaa vana co-o, ó va-o a vana co hunɔɔ-o o ba, fulaa kɔlta ŋɔmmɛwla co o kpɛŋɛ ndɔ lemasaa hɔl-ndɔ lan,
Yeesu mulinndo, mó cannun nda hunɔɔ ndu kɔɔli, mó dimul nda aa: «Yɛɛ niaa co yɛ nuwviaa?» Má dimul ndu aa: «Kɔɔfa naa n co nuwviaa ni, kuɛɛ nɛ n co yɛ o yiya?»