Le Mɛlɛka Hala naa kínɛí dɛnnda viannanndan la co ni. Le naa a cuavaa naa imamaa dɛnnda cɔmnun-ndan la co le fɛɛn a fɛɛn ni, haliko mi n kela o sɔɔn tɔŋndo ho coo.»
Mɛlɛka ndóò tiw lɛ ba dɛnnda niaala vɔɔnndan a mààla niaa va tosaa lan biuvɔnndo le. Lelan lɛŋnde niaalen le siŋnun bémbélan ni, mí vannda piaw len. A lɛŋnde len vannda co tɔɔmaseloo cuaa ni le mɛnanndo a le dangaa dɔvɔɔ mɛɛ niaa co hau cɔu nuaa yɛ.
Maa bɔ̀ɔ̀ n'yɔ co o lɛŋnde veselɛilen nin-ndo vanaa kan co ni. Lɔ́ɔ́-lɔ́ɔ̀ bɛɛ, dɛnɛ kɛndɛ co le nda le, o lɛŋnde veselɛile lapowlen nin tuŋ nda co ni, lɛŋnde ihɛlte vanaciee co nin te len.
O kon kɔɔli, o dimulnin a vanin ndu o ba mɛllo coo-a aa: ‹La faŋan ya, niaa vanaa dangaa. La kɔ o yinnde fɛɛn-fɛɛnnden nin, le toosian le masa ɲinaa vɔɔnda a le mɛlɛkaa ndɔa len pɛɛn!
Vana pilan ndu le, fɔ ma nɔ baw icilinndo o ba, te kon te fɔ ma nɔ piaw bállo o ba le tiindanndo. Yɔm n'yɔɔ vaa lende yɛ, o foofo vana loam ndu ni mungén!›»