Te vanaa toɲaa niaa co ni, mɛɛ puapilɛ niaa pilɛ lo nanu o biyɔɔ nin, o cɛi niaa co hoo nin o kaasoo-o, mì niaa tɔ̀a yoo yungula niaala yiaan ma co coo lan baloo.
Kɛ o dɛnndan nin kpow, n co vannda cɔmndo maa vanaa baalaa Hala-a lekɛ́ndɛi naa n co ni: n co sangalan biwnɔnndo taw, sɔɔn imɔnɔn a sɔɔn yɔngu vana buulannda bɛndulan-ndon.
Vana co sɔɔn ndu pila-on dimio-o, biilu ndɔ ndu pila-o o nuwviaa ni, kɛ vana co biilu vana vem ndu-o nuwvia-o, vana toɲaa co kon ni, kafala co ndu nin te.
La viom vana pilɛ o niaa tɛɛn, mò kɔ hun a ndu, mì a tɔ̀a co lo nanu-a va pɔɔ o biyɔɔ nin háá mì sina te toɲaa niaa dimi ni. Te o co kon te, mɛɛ te Faraɔnnɔɔ co yoomu, suansuaanda niaa co ni.»
Kɛ má mulul ndu aa: «Ɲuuniaa langbanɔ kon ɲuuniaa naa ni tɛɛ-tɛɛ o naa pila coo a o vanayan naan coo. Mó ɲuna naa aa: Fuɲa niaa co vɔ yoomu? La nɔ vɛlɛ pɔmbɔ celen? Mí naa bɛɛ n muli ɲuuniaala lan. N ve sina maa o dimulnin naa le ndu pɔmbɔ naa yoo le.»