Kani vanaa-vanaa tiindan tɔŋndan biyɔɔ, nda co o dangaa bɛngu, kani o co o sɛvaa aa: «Dangaa co le vana biinin sɔɔn co n sɛvaa o tɔŋndo nin kpede mò kɛɛ le kelaa lecoo-o.»
O kon, mí Mɛlɛka Hala dimul kɛwvo aa: «Le dɛnɛ n tosa hoo-o, dangaa vanin nɔm coo visia pɔmbɔa a visia bɛndua kpow tɛɛn, a vanin sasɔnndo o dembe nɔmndo coo le kɔlan. Le fɛɛn a fɛɛn, cundoo n vanin dioo ni.
Kani la tofa vɔ, Mɛlɛka co fulaa o calta ndɔlan nin le vanaa co o lɛŋnden coo-a soŋɔ̀ɔ́, le dɛnnda vɔɔnnda ndalan. Lɛŋnden le solinin kooma deli lecoo-an ceen vakpa, le vin ndɛnin vanaa nda diw lecoo-a le.
Mɛɛ n cii ya hau tovɔɔ ma faŋa ya o lɛŋnde ya va vàá len coo yɛ, i co faŋan nɔm o hɔl mì kɔ vionnun levil lándán. Kani i nɔ lɛ pumbú calaa le, i siŋnun vana kelanndo o lɛŋnden coo. Le hee, vana-vana saalun ya pɛ, o dii ya.»