Mó dimul Yakɔb aa: «Poo ke ya kpɔɔndɔ nɔm siaŋaa ho mì de, kani i sanga nihau bɔɔ a yiaan.» Lelan nda ke Esau diolan ni aa Edɔm (kon co dimio ni aa «Kpɔɔndɔ siaŋaa»).
La del nda coo a cɔw le, kani i yɔngunin niaa ɲɛ-ɲɛ o lɛŋnde ndalen nin te, hali nɛɛ kɛsiaa ipelua la sɔlanin ndon te. Kani Esau ya yɔngu tàndá n'pemboo Seir ni. Kɛ ndɔɔ co kon ni.
Lelan vana ni bɛndoo, hiow ya pɔɔ laci yandi, i co va kɔlan nɔm kɔɔli o pɔm-pɔmbɔ a cɔlua mɛɛ nda nɔla kɔlan yɛ a mɛɛ cuaambɔa nɔla kɔlan yɛ, mì kɔ komal nɔm Seir.»
«Má cè ya kiila nuu vomɔɔ! Ndu co ya pemalen bulio laci ni. Maalii niaa co nuwviaa-o co cɔnɔn o lepilɔɔ, mò kɔ luɛi o cɛi ndɔ biilaa nin, kiila niaa co cumndo-o co hunɔɔ kpema nuu yii a niaa. La nua vɔ ndu hunɔɔ! Mɛlɛka-Nɔ-Kpaayaa-Kpow-vo co sɔɛi nuaa ni.
Lende koni ndu Mɛlɛka tosa a cuavaa-imamaa Esau-va ni, á co icali o lɛŋnde Seir len nin-nda. Le nda o diw Horiia ni, mó ke nda fonda ndaa, má loo lɛŋnde ndalen, má va icali lon háá paalen nden.
Cɔ n ce ya ɲia-o a kɛndɛi n tosal-la vana nɔm baalaa-e co ibɔɔ, yáà bɛnda bɛɛ mì yáà sɔla dɛnɛ kɛndɛ vaa lende nɔm o ba le. Kani telen ya taŋ pee bɛndoo ho-o, Yurdɛn pɛɛn, tinda nuu kínɛí va ya o ba ni. Kɛ nihau, vanndacieea a cɔlua co ya o ba kundalan tan tiɔn.
Sɔɛi dimin o tàndá Duma-o coo-e. A co ya yondallo coocoo Seir aa: «Vana mɛngɛlaa, yɛɛ nɛ n sina yɛ a ɲumndan o kɔɔ? Vana mɛngɛlaa sei, yɛɛ nɛ n sina yɛ a ɲumndan o kɔɔ kpeekpei?»
Sɔɛi fula Mɛlɛka-Nɔ-Kpaayaa-Kpow-vo o sondo a Edɔm o kɔɔ-e co hee ni aa: ‹Vɛ̀ɛ̀ vana kɔlkalu co lɛ Teman te? Mò va maa dɛnɛ sinaa vanaa kɔlkalua laasian? Bàà tambei kɔlkalu nda tambu ni?
Mí Elise piɛi Mɛlɛka aa: «Mɛlɛka, i co nɔm tɛɛlɔn yandi, kumbi ndu hɔltan, haliko mo ce.» Mí Mɛlɛka kumbi buɛiyo hɔltan, mó ca pembei ipiaa ca a soa leyinnda a á ɲɛla ɲaanannda soa nan-ndan, lan bɛɛ yinnden la va ni.