Mí Hala dimul ndu vɛlɛ aa: «Ya co Hala Vana-Kpaayaa-Kpow ni. Lelan, naŋ ipúlú mà sɔla cuavaa-imamaa taw. Yungulan a vanaa-mangalaa-isɔɔa súúlan taw a fulanin o polale nɔmnden nin. Masaa fulanin o cuavaa-imamaa nɔmnda tɛɛn.
I kuinin polale nɔmnden mì cuavaa nɔmaa imamaa va kunda maa cundoo lɛŋ. Te vana nɔla pɛ cundu co lɛŋ-ndo cɔmndo o pilɛn-pilɛnndo, mɛɛ vana nɔlanin cuavaa nɔmaa imamaa cɔmndo.
Mó dɔaw nda duaa, mó dimul nda aa: «La náŋ ipúlú, la kuí, la pei lɛŋnden ca mì la va vanaa bɛndua lecoo. La tosá masalen suvaa co o mɛnndan nin-nda, yovaa co coocoo-a a visia pɔmbɔa kela lɛŋ-nda kpow coo.»
Màá Hala Vana-Kpaayaa-Kpow tosa mì langbanɔ kon ce niaa ɲia telen niaa tiiyanin o ndu lo-o! Màá o mingul niaa Simeɔn mò mal vɛlɛ niaa hunɔɔ a Bɛnyamɛn! Le ya yɛ, te o va pɛ maa hiɔlɔnndo koni cuawva ha hɛlun ya nuaa ni, mɛɛ o va lende.»
Má dɔaw Rebeka duaa, má dimul ndu aa: «Nɔm yema naa, màá siŋnun kala-mamaa le vannda vaalan o vaalan nin fɔ́! Màá polale fulanin o nɔm nin-nden le siŋnun polale kpaaya bɛndu, mì yaamɔaa ndaa cal nda o labɛngunin!»
Condii fula o condun Salomɔn-ndon nin-nde, condii vannda keì solio nɛi-tɛɛn o kɔlan-nde. Te o co mì Mɛlɛka baŋ cɛiyo le, mɛɛ sanga fondo fúú vanaa co ndu cɔvɔɔ-a co ni. Te o co mì Mɛlɛka kanda kobio le, mɛɛ sanganndo fúú vanaa co ndu kandaa-a co ni.
Le Ismaɛl-lɛ, i tuei piɛile n piɛi le ndu len. I co ndu duaa dɔvɔɔ mì yɔngu ndu cuavaa-imamaa taw. O kuinin ipulu, polale ndɔlen le vanin sɛ́lɛ́. I vangalanin cuavaa ndɔa imamaa. Langbaa kɛsun kálàá tɔ́ a à ŋiɔn a fulanin ndu nin. I siinguunin ndu fuɲa-mamaa le vanaa-mangalaa-isɔɔa sɛ́lɛ́ bɛndoo.
I co cuavaa nɔmaa imamaa kui maa loeon o halataala, mì yɔngu nda lɛŋnden nden kpow. Nduyɛ, vanaa-mangalaa-isɔɔa o ceendo coo kpow a sɔlanin duaa cuavaa nɔmaa imamaa o ba bɛngu.
Paale o tiiya lon-nden, mí Mɛlɛka cɔmnun ndu icɔllo, mó dimul ndu aa: «Ya co Hala Abraham fuɲa nɔm-ndo ni. Buulan te, kani i co nɔm ikɛi. I co nɔm duaa dɔvɔɔ mì kuilul nɔm polale nɔmnden taw, le vana baala nuu Abraham.»
Mí kɔllo fula Isaak vúm, mó ɲiiya. Mó ɲunan aa: «Kɛ nɛ̀ɛ́ bii yɛ nin hoo visi ledoosoo mó toosial-la ndu, mó cuu ya? I cii nihau ɲɛmahiloo dio malan nɔm hun a o nɔmndo. I cii vana cuu ya ɲɛmahilu kon-ndo duaa dɔvɔɔ. Nduyɛ duaa kon feŋan ndɛnin ndu coo le.»
Mó dimul-la aa: ‹I co nɔm cuawva yɔngu mì polale nɔmnden le kui taw. I solinin vanaa-mangalaa-isɔɔa taw nɔm o ipulu. Nduyɛ, i co hunɔɔ cuavaa nɔmaa imamaa lɛŋnden nden yɔngu le fɛɛn a fɛɛn.›
A toɲa, Hala fuɲa nɔm-ndo sɔɔnguunin nɔm ikɛi. Vana-Kpaayaa-Kpow dɔawnin nɔm duaa. Màá o tuisul nɔm piɔɔ fulaa coocoo, mò ke nɔm mɛnndan fulaa lɛŋ! Màá o ke nɔm cuawva a cɔlua taw-taw!
O viw bɛɛ ka-ka le, mí Boas pila fula Bɛtlɛhɛm, mó hun. Mó yil vanvalla, mó dimi aa: «La nuvali a vallo! Màá Mɛlɛka lo niaa ikɛi!» Mí vanvalla mulul ndu aa: «Mbaa! Màá Mɛlɛka dɔw nɔm duaa!»