mó piɛi aa: «Mɛlɛka, Hala fuɲaa naa mamaa co o halataala-o. Vɛ̀ɛ̀ o co nɔm te co masalen tosaa o masɛi co o lɛŋnden kpow coo-e coo le? Nɔm o ba yoomuan a kpaayaa co ni. Lelan, vana-vana nɔla mò simul nɔm te.
Diola vanpiaandua fula o polale Sɛm-nden nin-nda la co lan ni. Sɛm ndóò nɔ vɔsilan kɛmɛ mó vialu Arpaksad. Vɔsila tiɔn o kpundɛ mɛmma bɛndoo kɔɔli kon yɔŋnun ni.
Mó dɔaw nda duaa, mó dimul nda aa: «La náŋ ipúlú, la kuí, la pei lɛŋnden ca mì la va vanaa bɛndua lecoo. La tosá masalen suvaa co o mɛnndan nin-nda, yovaa co coocoo-a a visia pɔmbɔa kela lɛŋ-nda kpow coo.»
Ya Nsaŋ co vanaa laalaŋaa co o kobila ŋɔmmɛwla co o tàndá Asii-o nin-ndan sɛvallo ni: Màá kɛndɛi a kɔlɲuloo yɔngun niaa fulaa vana co-o, ó va-o a vana co hunɔɔ-o o ba, fulaa kɔlta ŋɔmmɛwla co o kpɛŋɛ ndɔ lemasaa hɔl-ndɔ lan,
Mɛlɛka, masa Israɛlla a vana nda baŋaa soo, Mɛlɛka-Nɔ-Kpaayaa-Kpow-vo dimi aa: «Ya co vana tasoo ni, ya co vɛlɛ vana mɛɛlaa ni, o ya kɔɔli, Hala celen co le!