Diimandɔɔ, mí Moise komal puapilɛa ndɔa cɔlɔbaa. Mó kindin, mó toosiaa nda sɔɔngɔɔ tɛɛn, mó dimi aa: ‹Caaŋaa nia, puapilɛa niaa co ni. Le yɛɛ nɛ niaa co yɛ niaa pilaa mɔnɛi lueinanndo?›
Condii fula o condun David-on nin-nde, condii vannda keì solio nɛi-tɛɛn o kɔlan-nde. Àá! O co bɔɔ dɛnɛ kɛndɛ a dɛnɛ ɲaaloo mì puapilɛa bɛnda o caltan nin!
La cii kɔlta niaalan dindi o sɔɛi toɲɛi biyɔɔ nin, haliko mi kaolian kpeekpeiyo va niaa tɛɛn. Puapilɛa nia co ni, lelan la kaolian vellaa-velle a kɔltan kpow,
Yɔŋii kon tosan, n piɔvan telenndo ho. Má cè lɛŋnden nden kpow! Cua fonda n yeema-o. Te o ba mɛllo coo nɔm kɔɛ ni, ya i kɔɛ o ba kɛndɔɔ coo, te o ba kɛndɔɔ coo nɔm kɔɛ yɛ ni, ya i kɔɛ o ba mɛllo coo.»
La mulul ndu aa: Cɔlua naa buɛyaa nɔmnda n co mandaa ni, kandɔɔ a cuaambɔyɛi nɛi, hun bii a sunsun, cɔlua naa n co mandaa ni, vali kon koni fuɲaa naa mamaa ndáà tosa ni. Te la mulul pɛ ndu lende, o co niaa kɛsi o tàndàá Kosɛn nin. Kani nɛyɔnndo taw Esiptea nɔ a vanaa mandaa n'cɔlua ni.»
Mɛɛ Abram tuei maa a bii po pɔmbɔ ndɔ-o má kɔannun a ndu, mó bɛɛndiaa vanaa cɔvaa velun o ndu lo cɛinin-nda kɛmɛ leyáá a tɔ́ a à ŋɔmaa. Mó diam masaa bii Lɔt-a háá Dan.