Mó dɔaw nda duaa, mó dimul nda aa: «La náŋ ipúlú, la kuí, la pei lɛŋnden ca mì la va vanaa bɛndua lecoo. La tosá masalen suvaa co o mɛnndan nin-nda, yovaa co coocoo-a a visia pɔmbɔa kela lɛŋ-nda kpow coo.»
Mí Hala dimul ndu vɛlɛ aa: «Ya co Hala Vana-Kpaayaa-Kpow ni. Lelan, naŋ ipúlú mà sɔla cuavaa-imamaa taw. Yungulan a vanaa-mangalaa-isɔɔa súúlan taw a fulanin o polale nɔmnden nin. Masaa fulanin o cuavaa-imamaa nɔmnda tɛɛn.
Kani ɲɛ bɔɔ ve nɔm o ba telen ya hin-ndo le, kɛ o hunɔɔ nuu, mí ɲɛ-sɔlaa nɔmndo kui taw-taw. Kabi ya hin nɔm o bɛngu coo, duaa Mɛlɛka co nɔm dɔvɔɔ-o co o bɔɔ. Te i lo pɛ nɔm o bɛngu coo lende, telen kuɛɛ ya co yɛ niko vallo tosa le yungule nilen?»
O kon, mí Hala cɔaw visia kɔndɔfilaa tɔɔmaa bɛndua co o mɛmma ihɛllan nin-nda, a ɲaa yoomaa súúla yɛ́-yɛ́a co o mɛnndan nin-nda, a yowva súúlan kpow. Mí Hala ca maa a naŋ.