Mí Mɛlɛka dimul ndu aa: «I ce mɔnɛi cuavaa nia co nin Esipte-e, i co nda tueyɔ̀ɔ́ koŋullo a saangiaa mɛlɛsoŋnda co nda-o, i ce dɛnɛ palaa co nda coo-o vakpa.
O kon mí Esiptea handu Israɛlla mɛlɛsoŋnda coo le nda tundɔɔ o baala lepɔtɔllo nin. O baala kon tosaa, má tangul kobilan tan tiɔn: Pitɔm a Ramsɛs, leFaraɔnnɔɔ vaa baloo mandaa lenin.
O kon mí Faraɔnnɔɔ yii tɔŋndo o lɛŋnde ndɔlen nin kpow aa: «Te vanalanɔ Hebreenɔɔ velu nin pɛ hɔ́ɔ̀, o va pɛ o piaandoo, la kɔ viow ndu o pee bɛndoo Nil, kɛ te o va pɛ cɛlɛkpɛ laandoo o velu ni, la mɛi ndu yoomu.»
«Mí dɔaw dɛnnda lakafala co o lɛŋnden coo lan kpow taasi, mí ca vanaa nda co saangiaa-a a mɛmɛan o lahɔl. Vana co le nda ɲɔɔlu le, à co nda tiindaa a kpaayaa, vana bɛɛ ve le nda ɲɔɔlu le.
«La yaŋ nilan ɲɛkɛndɛi o sɔɛi he, niaa navaa laandua Basan, niaa co icali o pembon Samari coo, mì la va vanaa bala fondoa saangiaa a vanaa ikɔɔa mɔnɛi lueiyo-a. La co piaandaa niaa dimullo-a aa: ‹La hun a man mì n kolnun man!›
Foli n nɔ hoo-o, vanapɔnɔɔ n co violɔɔ ni, mà ke ndu diolan aa Ismaɛl (kon co dimio ni aa ‹Hala tuɛi›), kani Mɛlɛka tuei nɔm kuŋndan o sanga nɔmndo nin.
Kɛ mɛɛ naa n koŋul o Mɛlɛka Hala fuɲaa naa mamaa lo, mó tuɛi somisominnda naalan, mó ca mɔnɛi naa n va nin-nde, mó ca sanga naa a bɛpɛla naa n va nin-ndo.
«Siɔdii a telen vaa nuaa kpafii, i cɔmnin nɔm langbanɔɔ pum, fulaa o polale Bɛnyamɛn-nden nin. Ndu n pɔlanin le siŋnɔnndo masaa vanaa nia coo ni, Israɛlla pɛɛn. Ndu baŋanin nda Filistia o ba ni. Kani i yiyan caŋnda vanaa nia co ya o lani le nda malaa lan.»
Mó dimul-la aa heelu hɔlla mà tofa. Saa kóndóa co saa laandua helɔɔ-a kpow a nɔ pongan a bungan, a pooɲɛiya nda co ni, kani i ce ɲɛ-ɲɛ Laban co nɔm tosallo.
«Muungu ma kɔ dimul Esekia, o co simlacinɔ vanaa nia-o aa: ‹Diom Mɛlɛka, Hala David fuɲa nɔm mama dimi-o co hoo ni aa: I tuei piɛile nɔmnden, i ce mɛmɛma nɔmndan. I co nɔm singi, o kon o paale yàándɔlen, a hel o Cɛi-Mɛlɛka-o nin.