Niaa vanndacieea sei! Kámáá a cɔm niaa dɛnɛ sandaa! À cɔm niaa ɲɛ Mɛlɛka yeema mì vanndacieea tosa-o. Ɲɛ kon co ni mì la kela kela sandaa, mì la kaola lou o diomnden coo, mì la kela ɲɛkɛndɛi o nɛila Hala niaa cɔm niaa lan coo.»
«Kélèŋà sondoo kumbi le sɔɛi le. Sɔla yiyan kɛ́-kɛ̀ o kɔl ma yala dimi Hala o hɔl te. Kani Hala co o halataala, nɔm a co o lɛŋnden coo nanu. Lelan, soo tùúlen.
Mɛlɛka, Hala nuu! Dɛnnda kaamaalan a tuula n tuu le naa lan la co labɔɔ. Ɲɛ-ɲɛ sulan a nɔm te. Yáà yeema mì yáà cɔm vannda lan, mì yáà mingi lan dimi, kɛ la co sɛ́lɛ́, vana nɔla lan dimio kpow le.
Bɛmbɛ leyáá o vɔsio nin, vanpiaandua kpow a bɛnda mà hun cuungian Mɛlɛka Hala niaa o hɔl o fonda o hɛlinin-ndo: telen kafo bulu toosian a lɛvɛn too, telen kafo koavaa a telen kafo lakùùo. Vana-vana hun bala fondo Mɛlɛka o hɔl te.
‹Ɲuna vɔ vanaa co o lɛŋnden nden kpow nin-nda a vanaa-solia-lasálàá aa: O vɔsilan belaŋɔmmɛw bɛngu la va sumndo biyɔɔ a caŋndo o paangii ŋuɛɛnundɔɛi a o paangii ŋɔmmɛwndɔɛi nin, mò va maa le ya niaa va sum kon biyɔɔ ni?
Vɛ̀ɛ̀ buulula vanaa tosaa dɛnnda vɔɔnda cɛi nuu co ni, cɛi diola nilan la co hoo veelɔnndo nin-ndo? Nduyɛ lende ya co ndi cɔu vakpa ni. Diom Mɛlɛka dimi-o co kon ni.