Vanaa sandaa co piɔ́mndo sɔlaa, kɛ vana-vana co saalan le vu nda co kon ndo le, vanaa tosaa dɛnɛ kɛndɛa co cuuo, kɛ vana-vana co bila biyɔɔ maa le dɛnɛ vɔɔndo hiɔlɔnndo le nda co cuu kon te.
Vanaa nda bii kan-nda kpede simulnin nda, mà dɔw nda danga, mà dimul nda aa: «Dangaa co le niaa! La co caanda kafalan tosallo, mì la va ɲɛ-sɔlaa ndaa cuungiaa, mì la va vɛlɛ hiovɔɔ laci a vannda delɔɔ coo. Telen kuɛɛ niaa mal-lɛnin dɛnndan-ndan?
Le yɛɛ nɛ niaa co yɛ volion pisio le ɲɛdiaa nɔ tɔnɔ loo, mì la va sangaa le ɲɛ pimi vana loo? La yaŋ ya nilan, la yaŋnun, o kon la dianin ɲɛm yeelɛiyon, ɲɔɔ hɛnannin niaa le ɲɛm dian naŋ-ndon dioo.