«La cównùn halaa fondoa le, le sélnùn piɔmnda le, la tosa pow sálà le, la kɛ́sì powtan o lɛŋnde niaalen nin, mì la kɛɛmiaa lan le lan sooloo le. Ya co Mɛlɛka ni, Hala niaa pɛɛn.
Kpendekele ya soaa o ndu lo ni, vakpa o ca ya ni. I suu o ndu lo o levundu nin te. Le yɛɛ nɛ mí la vesa hɔlla mí la soaa sɔɔn pɔmbɔn a vana ni baalaa Moise?»
‹Vana-vana sɛl pɛ piɔmndo, te kon te vana-vana cɔw pɛ piɔmndo a ciliŋii o teengiaa-e, mò kɛsi ndu o fonda yililio pum le ndu sooloo sɔ́ɔ́-sɔ́ɔ́, màá dangaa va vana kon coo! Kani Mɛlɛka yeema ɲɛm vaa lende le, n vanndacieea toosiaa a bala ndalan-ndon.› O kon, vannda kpow a cɛlnin aa: ‹Amiina!›