Mí Etiɛn hiaw laci a sɔɛi, mó dimul nda aa: ‹Niaa vanaa bolii kalaa ha, niaa dii haa toma o kɔlta niaalan nin te-a, la kendu bɔɔ nilan! Fuɲaa niaa niaa vel ni. La co Hala Kɔl-Diandaa simullo lɔ́ɔ́-lɔ́ɔ̀!
Diimandɔɔ idiiyo púŋ, má can, má heelu a kpengii tàndá pembun bɛndoo, má va dimio aa: «N cua hakio, kɛ sisa, n co lakɔ o fonda Mɛlɛka dimul naa le kɔlan-ndo.»
Te vanndo pum tosa pɛ yongaa, mò kɛɛ le yamɛi vana-solia-lasálà co baalaa tosaa le Mɛlɛka Hala niaa-o kelu-e cɛlɔɔ, te kon te mò kɛɛ le diom vana kialaa n'yamaa biyɔɔ, vana kon bɛnda mò sɔla piɔ́mndo kangalan. Lende niaa tosanin le dɛnɛ vɔɔndo faŋaa Israɛlla tɛɛn ni.