Mí Moise nda Aarɔn a kɔa o Faraɔnnɔɔ lo, má dimul ndu aa: «Mɛlɛka soo nuaa ni, Hala Hebreea pɛɛn aa: ‹Vɛ ma va kɛɔ tuisinndo ya o labɛngunin? Mel-la cuavaa niaa mà kɔ biilu ya.
Kɛ nduyɛ, kɛndɛi Hala co naa tosallo-e co i bɔɔ, kani o dimin vɛlɛ aa: «Hala co vanaa kuundiannda cɔlɔbaa, kɛ o co vanaa tuisin tootoo-a kɛndɛi tosallo.»
Kani Nsaŋ hin o niaa lo, mó hun cɔm niaa nɛi sandaa, kɛ la laalan ndu le, kɛ mí vanaa biyaa mulua a vanaa suundaa laalan ndu. La ce dɛnnda lan kpow, kɛ la mel yɔŋ vɔɔndo mì la laalan ndu le.»
A toɲa, ya Mɛlɛka, I kpoosanin ceendo le kɔlvesɛi ndɔɔ. I fukpanin vanaa kɔlvesɛiya le yɔŋ vɔɔn ndaa. I ciinin yonga vanaa heelannda. I ɲuminin kuundian masaa kɔlvesɛiya.
A va dimio o kɔl nɔmndo nin aa: I helnin o halataala mì kɔ kɛsi kpɛŋɛ ni lemasaa o loeon Hala-on coo. I calnin o pembii halaa celennda bɔɔŋian coo-e coo, o lɛŋnde maluaŋnden mɛɛlulan.