Te la va pɛ mɛnndan taŋɔɔ, i co va niaa ikɛi, mɛmma peela bɛnduan bɛɛ, la koelinin mì la lo lenin te. Hali la va bɛɛ kelaa o yinnden nin, le lumnin niaa le. Yelenyelen leyinndo bɛɛ lumnin niaa le.
Mí Nebukanɛsar heelu diomndo, mó dimi aa: «Biiloo co le Hala Sadrak, Mesak a Abɛd-Neko-o! Ndu vem mɛlɛkanɔ ndɔɔ ni mó hun baŋa vanaa ndɔa baalaa, a kɛsi ndu kɔllo coo má kɛɛ diom masaa biyɔɔ-a pɛɛn. A cɛl le sangaa sɔlaa haliko a sooluu hala celen o Hala ndaa kɔɔli le-a.
Nɛ̀ɛ́ hel-lɛ nin o halataala? Nɛ̀ɛ́ cɛn yɛ nin o halataala mó toal? Nɛ̀ɛ́ bii yɛ nin hoeiye o ba ninndo? Nɛ̀ɛ́ vow yɛ nin mɛnndan o volɔɔ ndɔ cuɛinanndo nin? Nɛ̀ɛ́ handu yɛ pɛɛngula lelɛŋndan? Ɔ́ɔ̀ diola ndɔlan? Vɛ̀ɛ̀ po ndɔɔ nɔ yɛ diolan? Taa sinà pɛ, dimul-la!
Mí siòònde bii masaa Nebukanɛsar taw. Mó can a kiltan, mó kɔ ɲuna vanaa ndɔa silaa aa: «O co langbaa nda yáá le naa n viow a yiyaa peŋ o yinnden nin te?» Mí kan mulul ndu aa: «Lende kpeekpei i yɔŋnun ni masaa.»
Hala nuu vem mɛlɛkanɔ ndɔɔ, mó hun kinda yàlàá sondolan. A tosal-la ɲɛ-ɲɛ vɔɔn te, kani i sandu Hala nuu o hɔl. Hali nɔm masaa o hɔl, i tosa dɛnɛ vɔɔn te.»