Tofa vɔ, ya a cuavaa Mɛlɛka yɔngu ya-a, naa n co tɔɔmaselelan a ɲɛ cɔm siɔdii lacio-o o lɛŋnde Israɛl-ten nin fulaa Mɛlɛka-Nɔ-Kpaayaa-Kpow-vo o ba ni, o co icali o pembei Siɔn coo-o.
Mó dimul-la aa: ‹I co nɔm cuawva yɔngu mì polale nɔmnden le kui taw. I solinin vanaa-mangalaa-isɔɔa taw nɔm o ipulu. Nduyɛ, i co hunɔɔ cuavaa nɔmaa imamaa lɛŋnden nden yɔngu le fɛɛn a fɛɛn.›
O kon kɔɔli, mí Esau cua hɔlla, mó ca laandaa Yakɔb-a a cuavaa ndɔa. Mó ɲuna ndu aa: «Vanndacieaa kuɛɛ co yɛ haa nɔm kɔɔli?» Mí Yakɔb muli aa: «Kɛndɛi Hala tosal ya vana nɔm baalaa-e n ca nuaa ni. Cuawva ha o dɔw ya o ipulu ni.»
Mó dɔaw nda duaa, mó dimul nda aa: «La náŋ ipúlú, la kuí, la pei lɛŋnden ca mì la va vanaa bɛndua lecoo. La tosá masalen suvaa co o mɛnndan nin-nda, yovaa co coocoo-a a visia pɔmbɔa kela lɛŋ-nda kpow coo.»
Má dɔaw Rebeka duaa, má dimul ndu aa: «Nɔm yema naa, màá siŋnun kala-mamaa le vannda vaalan o vaalan nin fɔ́! Màá polale fulanin o nɔm nin-nden le siŋnun polale kpaaya bɛndu, mì yaamɔaa ndaa cal nda o labɛngunin!»
Mɛlɛka yɔngunin niaa ɲɛm kɛndɔn taw o lɛŋnde ndu Mɛlɛka Hala niaa yiilu fuɲaa niaa mamaa kpemaa, mó mɛnalan nda le niaa len yɔngoo len coo. O kenin niaa cuawva taw, o kuinin cɔlua niaa, mò nɛŋi ciɛɔn niaan a tɔlɔɔla niaalan taw-taw.
Mó vialu poaa beleyaa a hɔ́aa laandua beleyaa. Mó kɛsi cuavaa ndɔa kan o nɔlan vanaa nda fula o polale pilɛ nin te-a o laba. Mó cuel poaa ndɔa laandua fula vɛlɛ o polale pilɛ nin nda ndaa le-a. Vɔsilan tan ŋɔmmɛw o tosa Israɛlla masalen coo ni.
Vanaa cɔvaa mayoomua poaa Ulam-aa kan a va ni, ndáà caa kpaasiaalan vuuo taw. Má sɔla poaa a poaa imamaa taw. Faw-faw, a va n'van kɛmɛ a n'van beleŋuɛɛnu (150). Nda kpede, o polale Bɛnyamɛn-nden nin ndáà fula ni.