Tuma pá hoeyii paale delɛi hɔŋ, mì vunduan ma lo, a bɛnda ma muungu nanu. Nɔm vanapɔnɔ ya kaola-o, tosa maa púvɛ, te kon te maa kial cua o pembun co naa tɛɛn-ndon coo.»
Mí Kɔl Hala-o a lanɔɔ Saa téndóó va dimio aa: «Hun!». Vana tuei pɛ ndu bɛɛ veelu aa: «Hun!». Vana kolɔɔ bii pɛ, o hun. Vana yeema pɛ, o hun kɔndu mɛmma yooman, o co a vɔngu le.
Kɛ o va bɛɛ lende, la nɔla mì la dii cɔlua mɛɛ ɲɔɔ hɛnan niaa yɛ, mi la de visin mun o kobila niaalan kpow nin mɛɛ Mɛlɛka Hala niaa vanin niaa duaa dɔvɔɔ yɛ. Vanndo va o diandaa, o va o diandaa le, o nɔla mo de visin mun mɛɛ vana dia visin púvɔ́ɔ́ a visin kial piaandoo yɛ.
«Niaa felengia laandua Yerusalɛm sei! O diola púwvɛa a o diola kialaa co yondoo nin-nda, i co niaa ndi dimul kpéŋ-kpéŋ, la tíndì kaolaa le, la kpeeŋiaa ndu le háá fɔ mì ndu pila yeema.»