Dɛnɛ palaa co le vanaa co tulaa ndalan vionɔɔ-a, vanaa co lan Mɛlɛka vinndo-a pɛɛn. A co dɛnnda ndalan tosaa o ɲumndan nin, a co dimio aa: «Nɛ̀ɛ́-nɛ̀ co yɛ naa cɔu? Nɛ̀ɛ́-nɛ̀ sina yɛ naa nɛ?»
Lelan, n nuwvian taasio a dɛnɛ ndaa o kɔɔ, yɔŋii nda lo kui bɛndoo ho. Kani vannda bɛɛ hinul naa a cɔwvo ni, à nɔla mà del yaamɔaa naa kan kɔɔli le naa cɔlɔbaa, o kon à faŋan o lɛŋnde naalen nin.»
Handɔɔ o kon coo, nɛɛ-nɛɛ ya co yɛ buɛilen tosal? O co nɔm po David-o le? Mɛɛ ya va fuɲa nɔm buɛilen tosallo yɛ, lende koni ya tosalnin nɔm buɛilen ni.»
Tuma Absalɔm va sálàlan solio-o, mó viam kiilaa Kilo le Ahitofɛl, vana silaa David-o veeloo. Mɛɛ vannda va hiovɔɔ laci a handɔɔ o kunda Absalɔm-ndo coo yɛ, lende koni dúmbóó va kɔlan a yiinɔnndo ni.