4 a dimulnin niaa aa: «Vɛ̀ɛ̀ ndu le dimi aa o co hunɔɔ le? Mɛɛ ɔ́ɔ̀ niko ndu? Fuɲaa naa vi lɔ́ɔ́ kon, kɛ mɛɛ dɛnndan la co kabi o ceendo cɔwnɔnndo yɛ, lende koni la co vɔ ni.»
«La co Mɛlɛka saangiaa a sɔɔn niaan, mì la va dimio aa: ‹Vɛ̀ɛ̀ naa n co yɛ ndu saangiaa?› Yéé la co pɛ dimio aa: ‹Vana-vana tosa pɛ dɛnɛ vɔɔndo, a vana vaa lende Mɛlɛka naŋ kɔl ni! Vanaa vaa lende kpeekpei o yeema ni›. La co vɛlɛ dimio aa: ‹Kuɛɛ Hala co kon yaman sandan kiolɔɔ-o co yɛ?›»
Le hee, mí Lɔt fula, mó kɔa o piaandaa cuavaa ndɔa lo, mó dimul nda aa: «La cɔn mì n faŋan nanu, kani Mɛlɛka kɔngɔlan le kobio ho tɛɛmbuuo.» Kɛ mí lefua ndɔa kan ca sɔɛi ken maa sɔɛi lamamɔɔ.
Kani palɛi ken vanin bɔɔ palɛi sanga bɛndu. Kabi ceen Hala cɔw-vo kandun háá hau, sanga bɛndu vaa lende yɔŋnun-ndɔ le. Nduyɛ sanga bɛndu vaa lende yɔŋnun ndɛnin le fɛɛn a fɛɛn te.
«Sɛval mɛlɛkanɔ vanaa laalannda Laodisee aa: ‹Ɲɛ Amiina, sei lo o lediom coo-o, o co sei toɲaa-o, o ɲɛm Hala soli-on cɔwnun o ba-o dimi-o co hoo ni aa:
La va o cumndo nin, mì la tosa mì paale Hala le len le keleŋa tiiya, paale halataalaa tambunin o yinnden nin, mì ɲɛm co lon-ndon tenga o yinnde biyaalen nin-nden.