10 taama-taama, vanaa co yeemɛi dɛnɛ nɔɔlɛiye kiltan kɔɔli, a nɔ lebɛɛ a Mɛlɛka le-a. A hiwba nda pila laalanndo, a kendu sondolan, a nɔ isiòòn le mɛlɛkaa co o halataala-a yeowlan te.
Vanaa kan co sɔɔn pɔmbɔn dimio a vannda tɔ́ɔ́yanndan biyɔɔ, mà va kelaa o yeeman ndan vɔɔnndon coo. A nɔ lebɛɛ a vana-vana le, fɔ vana nda co tɔnɔɔ solio o n'dial-lo.
Kɛ nda co lende le, a ɲɛ nda sínà loo o kɔɔ nda soaa diomnda vɔɔnndan ni, sɔɔn nda sínà yɛ pɛɛngu-on, mɛɛ visia yondoa sínà sɔɛi pɛɛngu yɛ koni nda sínà mun ni. Nduyɛ sɔɔn nda sínà mun-ndon n co nda tɛɛmbuuo ni.
Kani vanaa vɔɔnda pum a sɔɔŋa niaa tɛɛn, a co dɛnɛ kɛndɛi Hala-e yɛlɛmaa le kela nda laasi-laasio cɛwcɛwvo, nduyɛ Maalii Yeesu Krista, Vana Bɛndu co Maalii-yo nda co kɛɔ lende nuaa ni. Kɛ nduyɛ, kabi sindɛ, Sɛbɛ Hala-o cii nin vanaa vaa lende yaala.
Kani mɛɛ mì la sínà hee ɲɛkɛndɛi: vana-vana co vana suundaa, vana nɔɔla Mɛlɛka o hɔl-lo, te kon te vana nɔ yeemɛi vɔɔnde-o (kani yeemɛi vɔɔnde nɔu, piɔmnda sooloo co kon ni), nda sɔlanin Masale Krista len a Masale Hala len maa kɛ́ le.
Kɛ vanaa va o lɛŋnde ndɔlen nin-nda ndáà yeema ndu le. Má soli vannda, má kɔa ndu kɔɔli, má kɔ dimi aa: ‹N yeema mì langbanɔɔ ho tosa masalen naa coo le.›
Vannda kpede bɛnda mà ke nɔu bɛɛlen, mì vanaa co o nɔ̀u nin-nda, vana-vana lo o lediom coo a vanndo pilɔɔ vellaa-velle. Kani Hala kialunin yamɛi vanaa laasiannda a vanaa suundaa.
Nduyɛ, le mɛɛ simlacinɔ vanaa laalannda bɛnda mò nɔ hɔlten baala Hala-o coo yɛ, o bɛnda mò va vana yaalan too: o va vana yonga le, o va vana nɛi kɔl itambu loo le. O va vana yɔngun mɔiyan-ndo le, o va vana lasɔngɔ le, o va vana hɔlte ɲɛ-sɔlaa le.
Niaa pila sínà maa vanaa sendu le-a lueinin o Masale Hala len nin te. La huinun te: vanaa-vanaa co keiyo suundaa, vanaa soolaa n'piɔmnda, vanaa kei suundaa a langbaa felengia-a, vanpiaandua tosa kpelemɔsaa a caaŋaa ndaa vanpiaandua-a,
Mí Pol muli aa: «Puapilɛa nia, i ve sina le maa bolle vanaa-solia-lasálàá o co ni. Kani fúú le, Sɛbɛ Hala-o dimi aa: ‹Dimi sɔɛi vɔɔnde a simlacinɔ vanaa nɔmnda o kɔɔ le.›»
Niaa vannda sisa, la luɛi sɔɛi Mɛlɛka-e yii! Vɛ̀ɛ̀ lɛŋnde veselɛilen ya yɔŋnun le Israɛl ni, te kon te lɛŋnde ɲumma bɛndulen? Le yɛɛ nɛ vanaa nia co yɛ niko dimio aa: ‹N co o ba naa coo, n muungu lɛnin nɔm o ibuŋ te?›
Mɛɛ Israɛlla kpow a ce maa masaa ve nda lani yaŋɔɔ le, má mulul ndu aa: «Yɛɛ co yɛ naa tɛɛn naa David-aa? N nɔ kɛ́ latulu naa po Yisai-yo-aa le! Sei! Naa Israɛlla, n muungun o la naa lo cɛinin. Nɔm po David-o ho, a ce cɛi nɔmndo, koma tosa mɛɛ n yeema yɛ.» O kon, mí Israɛlla muungun o la nda lo.
Vana poopoo pum va lon diolan Seba, po Bikri fula o polale Bɛnyamɛn-nden nin-ndo o va ni. Mó hɔŋ buloo, mó yonda aa: «Israɛlla, n nɔ tɔnɔ a David le, n sɔlanin kɛ́ po Yisai-yo ho o ba le. Lelan n faŋan ndu kɔɔli, mì vana-vana muungun o ndu lo.»
Màá i sɔɔnguu nda bɛɛ ikɛi o dúmbú nda yii-o coo le! Màá i yiyan bɛɛ a cuungian ndaa o kɔɔ le! Kani a diw vanndacieea a kɔl nda tuwvo, má kili navaa tovaa tɔndikɔɔlion a kɔl nda fulaa.
A nɔ lasiɛmbu le, a luɛi yeeman vɔɔŋun co nda o lakɔl-lon tosaa, a co pɛngi dɛnnda nɔɔlɛila súú-súù ka tosaa le, yeemɛi co nda le hiovɔɔ laci o dɛnnda lan nin tuŋ.
Kani vanndacieea kaolannin nda pila, mà kaola volion. A vanin vanaa heelannda, a vanaa yongaa. A vanin sɔɔn tanan dimio a Hala o kɔɔ. A venin sɔɔn vanaa velu nda-a biyɔɔ le, a venin vanaa sinaa ikɛndɛ le, a kenin ɲɛm diandan Hala-on lebɛɛ le.