Lelan, i yeema mì cuavaa laandua felengia piaandaa ndaa vi-a cal o nɔla celen, mà sɔla cuawva, mà bii yungule ndalen, yɔŋii yaamɔɔa sɔla nɛiyo le sɔɔn vɔɔnndon dimio a naa o kɔɔ.
Mɛlɛka dimi aa: «Le co cuavaa laandua Siɔn co vanaa heelannda-o, le kɔla nda kɔa a kɛson kindio a á tofa heelanndo lan, le kɔla nda kɔa a nɛiyo ɲɛɛngi-ɲɛɛngi a bamban co nda o labɛngu-on biiŋoo vɔkɔlɔ-vɔkɔlɔ-o,
Mɛɛ o kelun yongaa o kɔl, le tùú o va o ɲɛ kɛndɛ ndóò handu kɔllo coo-o nin-ndo yɛ, lende koni niaa tuisi ndu dɛnɛ palaa coo, mì la luei ndu mɔnɛi. Kani o co diminndo o kɔl nin aa: ‹Sɔngɔ masa koni ya cal nanu ni, i co vanalanɔ pɔnɔ vi le, lelan dɛnɛ palaa kɛ́-kɛ̀ komalnin ya le.›
Le diola vanalanɔ pɔnɔ ndɔ vi-o sɛvaa o diola vanlaandua piaandaa vi-a coo, mɛɛ mò nɔ vɔsilan kandɔɔ belaŋɔmpum. Handɔɔ o kon coo, mò va vana kei vanapɔnɔɔ ndu pilɛ o ba o nɔu-vo,
Vanaa kan a co vannda pɛɛkoo maa o niŋ mì vana yil lanɔ, te kon te mì vana cal pɔnɔ o ba o nɔ̀u nin te, maa vana dia vɛlɛ ɲɔɔn pum te. Nduyɛ, Hala soli ɲɛm mun haliko mi vanaa laalannda piɛi ndu Hala, mà de mun, mà mel ndu balika, nda vanaa laalaŋaa sina toɲaa-a pɛɛn.
Kani vanaa-mangalaa-isɔɔa kpow a kol mɔima kɔltuwma dɛnɛ laasiɛi ndɔɔ. Masaa co o lɛŋnden coo-a vow balan o dɛnɛ laasiɛi ndɔɔ nin, mì yulaa co o lɛŋnden coo-a sul a kpaaya co o bolofaa dɔ́ɔ́ nin-ndo.»
Masaa kɛ́-kɛ̀ co o lɛŋnden coo, má del ndu kɔɔli o laasianndo a o ɲɛm ndɔn kɛndɔn nin caŋnin mà cɛɛŋun le ndu telen nda canin kumnde helɔɔ o ndu lomɔɔ-o.