‹Telen pum co tiiya, vannda kɔannunnin Babilɔn a ɲɛm co o cɛi nɔm lemasaa nin-ndon kpow, n fuɲaa nɔmaa mamaa cuungiaa kandɔɔ paandu, mí n va n'kɛsiaa háá hau-von kpow, ɲɛ-ɲɛ lonin te.› Diom Mɛlɛka soo-o co kon ni.
«A ce mɛɛ Akab tuisin tootoo ya o hɔl-lɛ? Le tùú o tuisun tootoo ya o hɔl-lo, i tuisinin dɛnɛ palaa ho telen o co yoomu-o le, kɛ telen po ndɔɔ vanin masaa-o ya tuisinin yungu ndɔɔ dɛnɛ palaa kalaa coo ni.»
La baŋ vulan ɲɛm mun o labɛngunin te, la sooluu mun te. Kani ya Mɛlɛka Hala niaa, Hala paŋalaa ya co ni. I soaŋ cuavaa vanaa nɔ nɛyɔn nuu-a le hakila fuɲaa ndaa, i soaŋ cuavaa ndaa háá o lambi yàándɔɔ, háá o lambi hiɔɔlundɔɔ bɛɛ.
O kon mí Mɛlɛka dimul ndu aa: «Le kela n kela hoo-o, le tùú n kɛɛ le kpemaa biyɔɔ-o, le tùú n kɛɛ le tɔŋnda ya yɔngu nɔm-ndan biyɔɔ-o, i co nɔm masalen poonda o ba, mì yɔngu vana nɔm baalaa pum.
Le bɛɛle David vana ni baalaa ke ya len a le hɛli ya hɛli kobio Yerusalɛm-ndo, i poondanin po nɔmndo masalen faw o ba le, kɛ i melnin ndu polalen lepilɛ o polama cuavaa Israɛlla tɛɛn.»
Mó dimul Yeroboam aa: «Cua pɛngɔn tɔ́, mì mun va le nɔm. Kani Mɛlɛka Hala Israɛlla dimi ni aa: ‹I co hunɔɔ Salomɔn masalen hiɔlɔɔ o ba, mì ke nɔm polan tɔ́.
I poondanin Salomɔn masalen kpow o ba le. Háá a piɔ́m ndɔɔ, i siinguunin ndu masaa vanaa nia coo le David vana ni baala, o ya hɛli-o. O bii silala nilan a tɔŋnda nilan-ndo.