A va kɔlan vanaa va dɛnɛ sandaa tosaa a kɔlkɛndɔɔ-a bɔŋaa, a va vanaa va kelaa o nɛila nɔmndan coo, mà va loonɔnndo a nɔm o kɔɔ-a diomɔɔ. Kɛ tofa vɔ, a tuulu kɔl a naa, kani n cua hakio, n co lo sangaa lende háá telen naa n sɔlanin cindaa-o.
Màá vanaa lacòòvaa siŋnun boboa mì cɔcɔn kindan nda! Vanaa kan pɛɛn, á co sɔɛi a yongaa a á vannda pɛɛsaa-a, à co vana lo o lediom coo a nɔm-ndo yeowlan-nda.
Dɛnɛ kɛndɔɔ co le vana bìwnùn o tɔɔndanndo nin-ndo, kani o cii pɛ tɔɔndanndo sɔla, o sɔla mɔsil lemasa cindaa, o Mɛlɛka yiilu vanaa kaola ndu-a kpemaa-o.
Puapilɛa nia hɛnan ya-a, la yaŋ-ndɔ nilan. Vɛ̀ɛ̀ o co hɛlio le Hala hɛli vanaa bala fondoa o ceendo nin le nda siinguuo vanaa bolofaa o laalanndo nin te? O hɛli nda haliko ma sɔla Masale o yiilu vanaa kaola ndu-a kpemaa len.
Kɛ o kpeekpeiyo nin, a lɛŋnde hiow lɛŋnde len naŋɔɔ len o kɔɔ nda va sɔɛi ni, halataala pɛɛn. Lelan siɛmbula bii Hala le ndu veeloo aa Hala ndaa le, kani mó toosial nda kobio.
O kon masaa dimulnin a vanin ndu o ba kɛndɔɔ coo-a aa: ‹La hun, niaa Fuɲa nuu dɔw duaa-a. La hun mì la sɔla Masalen kɛ́ɔ, masale toosian le niaa kabi o ceendo cɔvɔɔ len.
Mí Hala cɔm vanaa-tɛɛngaa-diom Hala-a maa yoongu nda va tɛɛnguo-o ve le nda pila le, kɛ le niaa. Yoongu kon vanaa hiviaa Yoongu kɛndɔɔ a tiiyal niaa nihau nuaa ni, má dimi ndu a kpaaya Hala Kɔl-Diandaa fula o halataala-o. Hali mɛlɛkaa bɛɛ a yeema mà sina sɔɛi ken.
O kon mó dimul nda aa: «Ì co toɲa maa la kolnin a taala kólaa nuu. Kɛ le calle ya o ba kɛndɔɔ coo a o ba mɛllo coo, o co ya le yɔngu vana fondala lan te, le vanaa Fuɲa nuu toosiaa lan-nda la co ni.»