“Ini nah Aku! Itihi nah [bakas luka paku/luka bakas paku] di tanganKu wan di batisKu. Japai ja nyaman bubuhan ikam [parcaya/yakin]. Amun hantu, [badaging wan kada batulang/kada harapan baisi daging atawa tulang] nang kaya Aku ni!” ujar Sidin majalasakan pulang.