Lalu pangikut-pangikut Sidin batakun, “Junjungan, di mana hal nang itu tu bakal tajadi?” Lalu Nabi Isa manyahut, “KadatanganKu kaina diibaratakan nang kaya rancak diucapakan, ‘Di mana ada bangkai, di situ jua burung-burung pamakan bangkai salalu bakumpulan.’”
Sualnya pitu hari lagi Aku handak manurunakan hujan labat nang kada sing ampihan salawas ampat puluh hari ampat puluh malam, wan Aku handak mabinasaakan samunyaan makhluk nang sudah Kujadiakan di bumi.”
“Baingat-ingatlah bubuhan ikam ni! Jangan sampai talalu asyik bararamian wan mabuk-mabukan, wan jangan sampai gair tarus masalah kahidupan sahari-hari. Jangan sampai baluman batobat wan baluman siap gasan Hari Kiamat!
Maka, baingat-ingatlah bubuhan ikam ni! Badoa ja saban hari sakira ikam kawa batahan wan tabebas dari samuaan hal tadi nang cagar tajadi. Ikam musti basiap-siap gasan kadatangan-Ku supaya Aku himung lawan ikam dan supaya ikam kada supan [awan diaku] wayah Aku datang pulang ka dunia nang ini.